Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

20 lutego 2025 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XXIV Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Paweł Pyzio

po rozpoznaniu 20 lutego 2025 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. B.

przeciwko Bankowi (...) S.A. w W.

oddala powództwo.

Z/ odpis wyroku z uzasadnieniem i pouczeniem doręczyć powodowi.

Sygn. akt XXIV C 613/24

UZASADNIENIE

Dnia 5 listopada 2024 roku (data prezentaty sądowej) powód P. B. wniósł pozew przeciwko Bankowi (...) S.A. w W., określając wartość przedmiotu sporu na ,,ponad miliard złotych”. Powód wskazał, że wnosi pozew w związku z kradzieżą tożsamości oraz reklamacjami składanymi w tej sprawie w różnych placówkach pozwanego banku. W dalszej części pozwu opisał okoliczności składania przedmiotowych reklamacji, swoją sytuację życiową oraz podał dane osób związanych z grupą przestępczą (pozew – k. 4-5).

Sąd ustalił i zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 191 ¹ § 1 k.p.c. jeżeli z treści pozwu i załączników oraz okoliczności dotyczących sprawy, a także faktów, o których mowa w art. 228 k.p.c., wynika oczywista bezzasadność powództwa, stosuje się przepisy § 2-4. Gdyby czynności, które ustawa nakazuje podjąć w następstwie wniesienia pozwu, miały być oczywiście niecelowe, można je pominąć. W szczególności można nie wzywać powoda do usunięcia braków, uiszczenia opłaty, nie sprawdzać wartości przedmiotu sporu ani nie przekazywać sprawy (§ 2.). Sąd może oddalić powództwo na posiedzeniu niejawnym, nie doręczając pozwu osobie wskazanej jako pozwany ani nie rozpoznając wniosków złożonych wraz z pozwem (§ 3). Uzasadnienie wyroku sporządza się na piśmie z urzędu. Powinno ono zawierać jedynie wyjaśnienie, dlaczego powództwo zostało uznane za oczywiście bezzasadne. Wyrok z uzasadnieniem sąd z urzędu doręcza tylko powodowi z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia środka zaskarżenia (§ 4).

Zgodnie z poglądami doktryny oraz stanowiskiem Sądu Najwyższego powództwo oczywiście bezzasadne w rozumieniu art. 191 ¹ k.p.c. to takie, w przypadku którego brak roszczenia z przyczyn prawnych lub faktycznych zauważalny jest dla każdego prawnika bez głębszej analizy prawnej i bez konieczności prowadzenia postępowania dowodowego i które nie mogłoby być uwzględnione w przedstawionym kształcie, niezależnie od wyniku ewentualnego postępowania dowodowego (A. Michalak, Oczywiście bezzasadne powództwo w dziedzinie praw własności przemysłowej, PS 2013/11–12; R. Skubisz, A. Jakubecki [w:] Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Komentarz, red. J. Szwaja, Warszawa 2016, art. 22; B. Dobrzański [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. 1, red. Z. Resich, W. Siedlecki, Warszawa 1969, s. 229; O.M. Piaskowska, Prawo do sądu a oddalenie oczywiście bezzasadnego powództwa w świetle projektu zmian z 27.11.2017 r. do Kodeksu postępowania cywilnego, St. Praw. 2018/1, s. 35 i n.; K. Korzan, Koszty postępowania cywilnego a nakłady państwa na utrzymanie wymiaru sprawiedliwości, Gdańsk 1992, s. 82; K. Gonera, Komentarz do ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Warszawa 2006, s. 401).

Nadto oddalenie powództwa jako "oczywiście bezzasadnego" w rozumieniu art. 191 ¹ k.p.c. byłoby dopuszczalne tylko wówczas, gdyby powód sformułował żądanie nieznane prawu albo w świetle przepisów prawa materialnego niedopuszczalne (wyr. SA w Katowicach z 12.4.2021 r., I ACa 89/21, Legalis).

Podkreślić należy, że wniosek o oczywistej bezzasadności powództwa musi wynikać już z samej treści pozwu, przy uwzględnieniu ewentualnie faktów powszechnie znanych i faktów znanych sądowi z urzędu.

W tym miejscu wskazać należy, że sprawą cywilną – zgodnie z art. 1 k.p.c. – jest sprawa ze stosunków z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa pracy, jak również sprawa z zakresu ubezpieczeń społecznych oraz inne sprawy, do których przepisy kodeksu postępowania cywilnego stosuje się z mocy ustaw szczególnych.

Jak stanowi art. 187 § 1 pkt 1 k.p.c. pozew powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego, a nadto zawierać dokładne określone żądanie. Z kolei z art. 6 k.p.c. oraz art. 232 k.p.c. wynika obowiązek powoda przedstawienia dowodów dla wykazania faktów będących podstawą dochodzonego roszczenia, które – co do zasady – powinny zostać wskazane już w pozwie.

W niniejszej sprawie z treści pisma powoda P. B. nie wynika żadne sprecyzowane roszczenie ze stosunków z zakresu prawa cywilnego. Powództwo nie zawiera nadto zwięzłego i logicznego uzasadnienia, ani nie zostało wsparte żadnymi dowodami. Stanowi ono opis przebiegu procedur reklamacyjnych, uzupełniony o szczegóły z życia osobistego powoda, jednak nie prowadzi do konkluzji w postaci sprecyzowania roszczenia. W szczególności powód nie wskazał, na jakiej podstawie wywodzi wobec pozwanego banku roszczenie o zapłatę ponad miliarda złotych. Zdaniem Sądu już z samej treści pozwu wynika oczywista bezzasadność powództwa. W takich okolicznościach podjęcie przez Sąd dalszych czynności w sprawie byłoby oczywiście bezcelowe i przyczyniłoby się do nieuzasadnionego przedłużania postępowania w sprawie oczywiście bezzasadnej.

Mając na uwadze powyższe należało uznać żądanie pozwu za oczywiście bezzasadne i na podstawie art. 191 ¹ § 3 k.p.c. orzec jak w sentencji wyroku.

sędzia Paweł Pyzio