Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2024 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Tomasz Gal

Protokolant sekretarz sądowy Weronika Kutyła

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2024 roku w Warszawie

sprawy z powództwa Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w W.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

orzeka:

1)  oddala powództwo,

2)  ustala, że pozwana wygrała niniejszą sprawę w całości, pozostawiając wyliczenie kosztów procesu referendarzowi sądowemu.

Sygn. akt XXV C 519/24

UZASADNIENIE

Powód Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w W. wniósł w dniu 19 lutego 2024 roku pozew o zapłatę w postępowaniu upominawczym przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W. (dalej oznaczona jako spółka (...)). W pozwie strona powodowa wnosiła o orzeczenie nakazem zapłaty obowiązku zapłaty przez pozwanego kwoty 457 705,97 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 28 lipca 2020 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie na rzecz powoda kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że powód dochodzi zwrotu niewydatkowanych przez pozwanego w terminie środków na pokrycie składek na ubezpieczenie społeczne pracowników otrzymanych jako dotację przyznaną przez Wojewódzki Urząd Pracy w W. w ramach programu ochrony miejsc pracy ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. W dniu 27 kwietnia 2020 roku spółka (...) wystąpiła do Wojewódzkiego Urzędu Pracy w W. z wnioskiem o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, na podstawie przepisów ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Wniosek pozwanego został rozpatrzony pozytywnie, w efekcie czego Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w W. zawarł ze spółką (...) umowę o wypłatę przedmiotowych świadczeń. Uwzględniając wniosek spółki o skrócenie okresu wsparcia powód przekazał jej przedmiotowe dotacje w dwóch transzach:

1.  kwota 933 235,85 zł przelana w dniu 17 czerwca 2020 r.,

2.  kwota 481 670,11 zł przelana w dniu 26 czerwca 2020 r.

Jak wskazała strona powodowa, równolegle do wystąpienia z wnioskiem do Wojewódzkiego Urzędu Pracy spółka (...) zwróciła się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o odroczenie terminu płatności składek na ubezpieczenie społeczne pracowników za okres kwiecień-maj 2020 r., powołując się na trudną sytuację spółki w obliczu wystąpienia pandemii COVID-19. ZUS pozytywnie rozpatrzył wniosek spółki i odroczył płatności tych składek na sierpień oraz wrzesień 2020 roku.

Strona powodowa twierdziła, że zgodnie z treścią zawartej umowy o wypłatę świadczeń pozwany powinien przedstawić dokumenty potwierdzające prawidłowość wykorzystania przekazanych środków w terminie do 30 dni od upływu okresu pobierania świadczeń, tj. najpóźniej do dnia 27 lipca 2020 roku. Strona powodowa podniosła, że spółka (...) przedstawiła rozliczenie po terminie, a przeprowadzona przez Urząd kontrola ujawniła, że pozwany w okresie przyznania wsparcia nie wykorzystał przekazanych środków na opłacenie składek w ZUS, co stoi w sprzeczności z zawartą umową.

Strona powodowa kierowała do pozwanej spółki pisma z wezwaniem do przedstawienia wymaganych dokumentów oraz wezwaniem do zapłaty. Spółka (...) udzieliła odpowiedzi na to ostatnie podnosząc, że przyznane przez Wojewódzki Urząd Pracy w W. świadczenie zostało wykorzystane zgodnie z jego przeznaczeniem, a jedyne uchybienie dotyczy terminu płatności składek do ZUS za miesiąc kwiecień i maj 2020 r., które to z kolei spowodowane było decyzją Zakładu o odroczeniu terminu płatności tych należności o 4 miesiące. Z uwagi na powyższe strona pozwana wniosła o weryfikację stanowiska Urzędu Pracy i odstąpienie od dochodzenia zwrotu środków, ewentualnie umorzenie przedmiotowej należności w całości wraz z odsetkami lub co najmniej umorzenie odsetek.

W dniu 10 listopada 2023 r. Wojewódzki Urząd Pracy w W. wysłał stronie pozwanej przedsądowe wezwanie do zapłaty, a następnie 14 grudnia 2023 r. skierował do Wydziału Cywilnego Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy wniosek o zawezwanie do próby ugodowej. Próba polubownego zakończenia sporu okazała się bezskuteczna (k. 3 i nast.).

Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym został wydany przez Sąd Okręgowy w Warszawie 22 lutego 2024 r. zgodnie z żądaniem strony powodowej (sygn. akt XXV Nc 36/24 – k. 44).

Pozwany w dniu 19 marca 2024 r. wniósł sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty, zaskarżają go w całości i wnosząc m.in. o oddalenie powództwa w całości, zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany zaprzeczył twierdzeniom Wojewódzkiego Urzędu Pracy w W., jakoby strona pozwana wykorzystała część przekazanej dotacji niezgodnie z jej przeznaczeniem i celem oraz że dotacja ta, przeznaczona na dokonanie zapłaty składek na ubezpieczenie społeczne za okres kwiecień-maj 2020 r., powinna być zapłacona do 27 lipca 2020 r. W sprzeciwie wskazano m.in. poniższe twierdzenia:

1)  umowa o wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy nie przewidywała terminu zapłaty składek na ubezpieczenie społeczne za okres kwiecień-maj 2020 r. do dnia 27 lipca 2020 r., wskazywała jedynie obowiązek złożenia dokumentu potwierdzającego prawidłowe wykorzystanie środków do tej daty,

2)  celem umowy było przeznaczenie otrzymanej dotacji na pokrycie składek na ubezpieczenie społeczne za okres kwiecień-maj 2020 r. w terminie przewidzianym na ich zapłatę,

3)  umowa ta nie przewidywała sankcji w postaci obowiązku zwrotu dotacji, jeśli zapłata składek ubezpieczenia społecznego za okres kwiecień-maj 2020 r. nastąpiła po 27 lipca 2020 r.,

4)  obowiązek zapłaty składek do ZUS za sporny okres został odroczony do dnia 17 sierpnia 2020 r., a zatem spółka (...) dokonała zapłaty w terminie, nie ma więc sytuacji wykorzystania dotacji w tym zakresie niezgodnie z warunkami umowy,

5)  domaganie się przez stronę powodową zwrotu spornej części dotacji stanowi naruszenie art. 5 k.c., poprzez nadużycie przez powoda prawa podmiotowego, które było sprzeczne ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa oraz godziło w zasadę lojalności i uczciwości (zasady współżycia społecznego) – (k. 55 i nast. ).

Strona powodowa podtrzymała stanowisko w piśmie z dnia 10 kwietnia 2024 r. (k. 74 i nast.)

Strony podtrzymały stanowiska na rozprawie w dniu 3 czerwca 2024 roku.

Na podstawie przedstawionego materiału dowodowego, a w szczególności na podstawie uchwały nr (...) Zarządu Województwa (...) z dnia 15 lipca 2014 r. (k. 9), wniosku nr (...)- (...) o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy w następstwie wystąpienia COVID-19 z dnia 27 kwietnia 2020 r. (k. 10-12), umowy o nr (...) o wypłatę świadczenia na rzecz ochrony miejsc pracy ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy w następstwie wystąpienia COVID-19 (k. 13-15), potwierdzenia dokonania transakcji bankowych w dniu 17 czerwca 2020 r. oraz 26 czerwca 2020 r. na rachunek bankowy spółki (...)S.A. (k. 16), oświadczenia o rezygnacji z części dofinansowania kierowane przez spółkę (...) do Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w W. z dnia 19 czerwca 2020 r. wraz z uzasadnieniem (k. 17-18), pisma kierowanego przez Wojewódzki Urząd Pracy w W. do spółki (...) z dnia 27 września 2022 r. (k. 19-20), pisma kierowanego przez Wojewódzki Urząd Pracy w W. do spółki (...) z dnia 18 maja 2023 r. (k. 22-23), karty procesu weryfikacji końcowej rozliczenia do wniosku o przyznanie świadczeń (k. 25-27), załącznika nr 1 do umowy nr (...) z dnia 8 czerwca 2020 r. (k. 28-31), załącznika nr 2 będącego wnioskiem o ulgę bez opłaty prolongacyjnej z dnia 29 maja 2020 r. (k. 32-33), pisma kierowanego przez spółkę (...) do Wojewódzkiego Urzędu Pracy w W. z dnia 25 maja 2023 r. (k. 34-35) oraz przedsądowego wezwania do zapłaty kierowanego przez Wojewódzki Urzędu Pracy w W. do spółki (...) z dnia 8 listopada 2023 r. (k. 36-37), zeznań świadków: M. W. (k. 94 v. – 95) i J. P. (k. 95 – 95 v.) Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powodem prowadzenia od marca 2020 r. przez organy władzy Rzeczpospolitej Polskiej wielu akcji pomocowych dla przedsiębiorców była obowiązująca w tamtym czasie ogólnoświatowa pandemia COVID-19. W jej wyniku wprowadzonych zostało wiele restrykcji dla obywateli Polski, także nałożono wiele ograniczeń na przedsiębiorców w zakresie prowadzonych przez nich działalności gospodarczych. Powszechne pogorszenie gospodarki kraju, będące konsekwencją obecnego ówcześnie stanu epidemii, wymagało wprowadzenia wielu rozwiązań pomocowych w celu utrzymania względnej stabilności ekonomicznej całego państwa. Z dwóch takich programów pomocowych skorzystała spółka (...) dążąc do zabezpieczenia interesów swojej działalności oraz praw pracowników.

Ustalenia faktyczne w zakresie zawarcia umowy o wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych nr (...)- (...):

Na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych możliwe było przekazywanie beneficjentom środków na wypłatę świadczeń określonych przez nich we wnioskach z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, decyzją Wojewódzkiego Urzędu Pracy reprezentowanego przez Dyrektora. Takowy wniosek do Wojewódzkiego Urzędu Pracy w W. złożyła osoba uprawniona w imieniu (...) S.A. z siedzibą w W.. Dotacja, zgodnie z treścią wniosku, miała być przeznaczona na dofinansowanie wynagrodzeń 610 pracowników (w kwocie wskazanej we wniosku 2 383 542,12 zł) oraz pokrycie składek na ubezpieczenie społeczne pracowników (w kwocie wskazanej we wniosku 416 165,43 zł) z tytułu obniżonego wymiaru czasu przez okres 3 miesięcy od dnia 16 kwietnia 2020 roku. Z uwagi na spełnienie przez spółkę (...) wszystkich warunków otrzymania przedmiotowej dotacji, Urząd Pracy pozytywnie rozpatrzył złożony wniosek i zawarta została między podmiotami umowa o wypłatę wnioskowanych świadczeń.

Umowa przewidywała następujące istotne przepisy:

1)  w zakresie zasad wypłaty środków: wypłata środków w równych, miesięcznych transzach, odpowiadających ilości miesięcy wskazanych przez beneficjenta we wniosku,

2)  w zakresie obowiązków beneficjenta: obowiązek wykorzystania dotacji na warunkach określonych w umowie, zgodnie z celem jej uzyskania oraz obowiązek złożenia przez beneficjenta do właściwego Wojewódzkiego Urzędu Pracy dokumentów potwierdzających prawidłowość wykorzystania wypłaconych środków i potwierdzających zatrudnienie pracowników objętych wypłatą świadczenia w ciągu 30 dni od upływu okresu dofinansowania,

3)  w zakresie kontroli wykorzystania środków: możliwość przeprowadzenia przez osoby upoważnione przez Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy kontroli u beneficjenta, w zakresie przewidzianym umową w okresie do 3 lat od upływu terminu na złożenie przez beneficjenta dokumentów rozliczających sposób wykorzystania dotacji,

4)  w zakresie zwrotu środków: obowiązek zwrotu przez beneficjenta tej części przyznanych środków, które nie zostały przez niego wykorzystane; obowiązek zwrotu przez beneficjenta środków w części, w jakiej wykorzystał je niezgodnie z warunkami umowy lub wniosku, wraz z odsetkami; obowiązek zwrotu przez beneficjenta całości przyznanych środków wraz z odsetkami w razie odmowy poddania się kontroli lub faktycznej niemożności jej przeprowadzenia.

Na podstawie zawartej umowy Wojewódzki Urząd Pracy w W.

przekazał spółce (...) należne środki w postaci dwóch transz: pierwsza w kwocie 933 235,85 zł z dnia 17 czerwca 2020 r. oraz druga, w kwocie 481 670,11 zł w dniu 26 czerwca 2020 r.

Dnia 19 czerwca 2020 r. spółka (...) skierowała do Dyrektora Wojewódzkiego

Urzędu Pracy w W. oświadczenie o rezygnacji z części dofinansowania w ten sposób, że skrócony zostanie okres wsparcia ze strony (...). Oświadczenie uzasadnione zostało faktem, że stopniowo wzrasta ilość zleceń dla firmy (...), w związku z czym konieczne jest zapewnienie dostępności pracowników w pełnym wymiarze czasu pracy. Z uwagi na powyższe Urząd Pracy nie dokonał zapłaty kolejnej transzy dotacji.

Ustalenia faktyczne w zakresie zawarcia umowy o odroczenie terminu płatności składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych:

Drugim programem pomocowym uruchomionym w czasie obowiązywania

epidemii (...)19, w którym spółka (...) partycypowała była możliwość odroczenia terminu płatności składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Na podstawie złożonych wniosków i zawartych z tym Zakładem umów terminy składek płatności za ubezpieczenie społeczne należne za miesiąc kwiecień i maj 2020 r. zostały odroczone odpowiednio do 17 sierpnia 2020 r. oraz 15 września 2020 roku.

Umowy mające za przedmiot odroczenie terminu płatności składek zawierane

były na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw. Treść tych umów wskazywała, w jakiej kwocie i za jaki okres składki zostają odroczone, jaki jest nowy termin ich płatności oraz informację, że ZUS jako Wierzyciel nie będzie wszczynał postępowania egzekucyjnego przez okres obowiązywania umowy w stosunku do składek objętych jej zapisami. Zatem wszelkie aspekty prawne, związane z kwestią płatności składek za ubezpieczenie społeczne, oraz wynikające z nich obowiązki podmiotowe, zostały odroczone do wyznaczonego przez Zakład nowego terminu płatności.

Spółka (...) dokonała zapłaty odroczonych składek do ZUS w dniu 7 sierpnia

2020 r. oraz 10 sierpnia 2020 roku.

Sąd dokonał następującej oceny dowodów:

Sąd uznał za wiarygodne przedstawione dokumenty, albowiem strony nie kwestionowały ich zawartości i autentyczności.

Sąd dał wiarę zeznaniom wszystkich przesłuchanych świadków, albowiem są logiczne i spójne. Obaj świadkowie wyraźnie rozgraniczali okoliczności im znane i zapamiętane od okoliczności nieznanych lub nieutrwalonych w pamięci.

Sąd pominął wnioski strony pozwanej o dopuszczenie dowodu ze zgłoszonych świadków w części ponad okoliczności wskazane w postanowieniu dowodowym dopuszczającym te dowody (k. 94), albowiem w ocenie Sądu przesłuchiwanie świadków w pozostałym zakresie nie miało znaczenia dla poczynienia istotnych ustaleń faktycznych w sprawie, a tym samym dla rozstrzygnięcia sprawy. Wynika to z oceny prawnej roszczenia powoda przedstawionej poniżej.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

W świetle dokonanych w niniejszej sprawie ustaleń Sąd uznał, że należy stronie powodowej przyznać rację co do istotny sporu. Nie budzi bowiem wątpliwości fakt, że umowa zawarta pomiędzy Dyrektorem Wojewódzkiego Urzędu Pracy w W., a spółką (...) S.A. przyznająca spółce dotacje celowe nie została poprawnie wykonana w pewnej części. Jako nieprawidłowość wykonania wyżej wspomnianego kontraktu Sądu uznał wykorzystanie przez beneficjenta przekazanych mu środków po terminie przewidzianym w zawartej umowie, lecz - co należy podkreślić - przy jednoczesnym zachowaniu celu wykorzystania dotacji.

Za istotną okoliczność w przedmiotowej sprawie Sąd uznał faktyczne niewywiązanie się przez spółkę (...) ze swoich obowiązków, przewidzianych zgodnie z treścią literalną zawartej z Urzędem Pracy umowy. Niemniej na uwagę zasługuje fakt, że powyższe zaniechanie wynikało z zawartej równolegle umowy między spółką (...) a Zakładem Ubezpieczeń Społecznych. Źródłem opóźnienia w wykorzystaniu przekazanych przez Urząd Pracy dotacji na wskazane przez beneficjenta we wniosku cele była decyzja ZUS. Decyzją tą Zakład ten udzielił spółce (...) pozwolenia na odroczenie płatności składek ubezpieczeniowych za miesiące kwiecień oraz maj 2020r. oraz wskazał termin, do którego te zobowiązania mają zostać uregulowane (sierpień i wrzesień 2020 r.).

Kwestia niewykonania w części zawartej pomiędzy spółką (...) a Urzędem Pracy umowy o przyznanie świadczeń jest dla Sądu bezsporna. Wykładnia przepisów przedmiotowej umowy i zaistniałe w/w fakty nie pozostawiają w tym zakresie wątpliwości.

Jednakże w ocenie Sądu przedmiotowe roszczenie powoda o zwrot przez pozwanego kwoty 457 705,97 zł, jako środków wypłaconych beneficjentowi na pokrycie składek ubezpieczeniowych pracowników do ZUS w ramach dotacji, jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego w rozumieniu art. 5 kc. Środki te bowiem zostały w rzeczywistości wydatkowane przez spółkę (...) zgodnie z celem ich przekazania, a jedynie z uchybieniem ustalonego w umowie terminu, przy czym jedynym powodem tego, iż strona pozwana uchybiła w/w terminowi było uzyskanie od innej instytucji publicznej (Zakładu Ubezpieczeń Społecznych) w ramach równoległego wsparcia przedsiębiorców ze względu na tę samą pandemię, dobrodziejstwa w postaci odroczenia terminu płatności składek na ubezpieczenie społeczne pracowników (tych samych składek, które stały się przedmiotem spornej umowy pomiędzy powodem a pozwanym).

Przepis art. 5 k.c. pozbawia ochrony takie korzystanie z przysługującego uprawnienia, które byłoby sprzeczne z jego społeczno-gospodarczym przeznaczeniem lub z zasadami współżycia społecznego. Okoliczności leżące u podstaw zarzutu nadużycia prawa podmiotowego dotyczyć mają relacji pomiędzy stronami sporu. Niewątpliwe taka sytuacja zaistniała w przedmiotowej sprawie. Wskazać należy również, że klauzula generalna z art. 5 k.c. dotyczy oceny zachowania uprawnionego wobec dłużnika lub oceny w szerszym kontekście społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2019 r., VI ACa 330/18). Brak definicji ustawowej wskazanych w podnoszonym przepisie terminów sprawia, że każdorazowo należy dokonywać indywidualnej analizy okoliczności danej sprawy oraz ich oceny w szerokim, społecznym kontekście, mając na uwadze zasady słuszności.

Mając na względzie obecną w czasie zawarcia umowy pomiędzy spółką (...) a Wojewódzkim Urzędem Pracy sytuację w kraju i na świecie spowodowaną epidemią (...)19, za cel przedmiotowego kontraktu (oraz innych, podobnych programów pomocowych oferowanych przez wiele instytucji publicznych) przyjąć należy pomoc przedsiębiorcom w zwalczaniu skutków kryzysu gospodarczego oraz w utrzymaniu w miarę stabilnej sytuacji prowadzonych przez nich działalności gospodarczych, w szczególności w zakresie utrzymania miejsc pracy. W ocenie Sądu ten cel dotacji został przez spółkę (...) w pełni zrealizowany. Jedynym uchybieniem ze strony beneficjenta programu było przekroczenie obowiązującego w treści umowy terminu wykorzystania tych środków. Ponownie należy podkreślić, że uchybienie temu terminowi wynikało jedynie z faktu skorzystania przez spółkę z innego równoległego programu pomocowego, także oferowanego przez instytucję publiczną, za jej zgodą oraz zgodnie z wskazanymi w jej decyzji terminami odroczenia.

Tylko dodatkowo należy wskazać, iż w istocie za w/w akcjami pomocowymi organizowanymi przez Wojewódzki Urząd Pracy oraz przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych stał jeden i ten sam podmiot, czyli Skarb Państwa (ani Wojewódzki Urząd Pracy ani Zakład Ubezpieczeń Społecznych w sensie ekonomicznym nie posiadają własnych aktywów majątkowych, są jedynie wyodrębnionymi na płaszczyźnie prawnej jednostkami jednego organizmu jakim jest państwo polskie, realizują jego zadania i funkcjonują wyłącznie dzięki publicznym środkom finansowym, same nie wytwarzają żadnego dochodu ani dla siebie, ani dla państwa polskiego). Przedstawioną w niniejszej sprawie sytuację, w której znalazła się strona pozwana należy zatem uznać za wykreowaną w istocie przez jednostki tej samej instytucji w szerokim znaczeniu społeczno – ekonomicznym.

Wobec powyższego uznać należy, że żadne dobro (ani publicznoprawne, ani prywatnoprawne) nie zostało w tej sytuacji naruszone. Czynności podejmowane przez spółkę, w postaci wnioskowania w dwóch instytucjach publicznych o objęcie programami pomocowymi służącymi utrzymaniu miejsc pracy oraz stabilności prowadzonej działalności gospodarczej, stanowiły wyraz troski o sytuację ekonomiczną firmy oraz zatrudnionych w niej pracowników. Skoro pozwana spółka uzyskała odroczenie płatności składek w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych (tych samych składek, które stały się przedmiotem umowy pomiędzy powodem a stroną pozwaną), a następnie opłaciła te składki z dotacji uzyskanej od powoda w terminie określonym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, a niezgodnie z terminem określonym w umowie z powodem, to trudno jest uznać, iż nie zrealizowała celu przedmiotowej umowy, a tym samym celu jaki przyświecał organom władzy państwa polskiego przy wprowadzeniu w życie aktów prawnych (ustaw) umożliwiających poszczególnym jednostkom wsparcie dla przedsiębiorców. Pozwany zachował się niezgodnie z umową zawartą z powodem, ale spójnie i logicznie w ramach udzielonej mu przez państwo polskie akcji pomocowej, co więcej pozwany osiągnął oczekiwany przez państwo polskie efekt tej akcji na płaszczyźnie społeczno – ekonomicznej.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał, że powód domagając się zwrotu prawidłowo wykorzystanych środków pieniężnych nadużywa prawa podmiotowego wynikającego z umowy.

Mając na względzie całokształt poczynionych powyżej rozważań, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc, stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu, który strona pozwana wygrała w całości. Na podstawie art. 108 kpc Sąd pozostawił wyliczenie kosztów procesu referendarzowi sądowemu.