Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 stycznia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny

w składzie: Przewodniczący: SSR del. Kamil Gołaszewski

po rozpoznaniu 25 stycznia 2018 roku w Warszawie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Fundacji Pomocy Dłużnikom (...) w Z. działającej na rzecz A. P.

przeciwko (...) Bank SA w W.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego:

I.  pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego z 24 kwietnia 2012 roku o numerze (...), któremu klauzulę wykonalności nadano postanowieniem Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim z 13 września 2012 r., sygn. I Co 705/12, ponad kwotę 268.494,24 zł (dwieście sześćdziesiąt osiem tysięcy czterysta dziewięćdziesiąt cztery złote dwadzieścia cztery grosze) co do osoby dłużnika A. P.;

II.  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

III.  oddala wniosek o nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności;

IV.  zasądza od (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz Fundacji Pomocy Dłużnikom (...) z siedzibą w Z. kwotę 3.549,16 zł (trzy tysiące pięćset czterdzieści dziewięć złotych szesnaście groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;

V.  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Warszawie od (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 329,68 zł (trzysta dwadzieścia dziewięć złotych sześćdziesiąt osiem) tytułem kosztów sądowych.

sygn. akt XXV C 702/17

UZASADNIENIE

Fundacja Pomocy Dłużnikom (...), działając na rzecz A. P., wniosła o pozbawienie wykonalności bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 24.04.2012 r. o nr. (...) (dalej: BTE) wystawionego przez (...) Bank S.A. zaopatrzonego w klauzulę wykonalności na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim z dnia 13.09.2012 r. w sprawie o sygn. akt I Co 705/12 oraz o zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu powódka podniosła, że kwestionuje istnienie, wysokość i wymagalność wierzytelności objętej tytułem egzekucyjnym jak również wskazała, że wierzytelność ta została zbyta przez pozwany (...) Bank S.A. na rzecz (...). ( pozew – k. 4-28)

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) Bank S.A. uznał powództwo ponad kwotę 29 818,62 zł, potwierdzając fakt przelewu wierzytelności objętej tytułem wykonawczym oraz wskazując, że wierzytelność objęta tym tytułem została zaspokojona do kwoty 29 818,62 zł. Jednocześnie pozwany wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu. ( odpowiedź na pozew – k. 80-93)

W piśmie z 16.05.2017 r. powód wskazał, ze komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym w Piasecznie prowadził na podstawie BTE egzekucję z nieruchomości oraz wynagrodzenia A. P.. ( pismo z 16.05.2017 – k. 44)

W piśmie z dnia 13.11.2017 r. powód podniósł, że wyegzekwowana przez komornika kwota 191 849,61 zł została bezpodstawnie przekazana pozwanemu w dniu 06.04.2017 r., który w tej dacie wskutek dokonanej uprzednio cesji wierzytelności nie był już wierzycielem A. P.. ( pismo z 23.11.2017 – k. 224-225)

W piśmie z dnia 24.11.2017 r. pozwany wskazał z kolei, że kwota 191 849,61 zł została w całości przekazana nabywcy wierzytelności. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa co do kwoty 221 668,23 zł, którą otrzymał wierzyciel na podstawie tytułu wykonawczego. ( pismo z 24.11.2017 – k. 229)

W piśmie z 14.12.2017 r. pozwany wskazał, że wpis hipoteczny na rzecz pozwanego został wykreślony z księgi wieczystej nr (...) dopiero po zakończeniu postepowania egzekucyjnego. Pozwany wskazał przy tym na treść art. 79 ust. 1 zd. 2 ustawy o księgach wieczystych i hipotece, zgodnie z którym do przelewu wierzytelności hipotecznej niezbędny jest wpis w księdze wieczystej. ( pismo z 14.12.2017 – k. 241)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24.04.2012 r. pozwany wystawił bankowy tytuł egzekucyjny nr (...), który stwierdzał zadłużenie A. P. i K. P. wobec pozwanego z tytułu umowy kredytu hipotecznego nr (...) z dnia 14.07.2008 r. Zadłużenie to opiewało na kwotę 788 211,77 zł. Następnie tytuł ten został zaopatrzony w klauzulę wykonalności na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Sokołowie Podlaskim z dnia 13.09.2012 r. wydanego w sprawie o sygn. akt I Co 705/12. ( okoliczność bezsporna; BTE – k. 74, karty rozliczeniowe sprawy egzekucyjnej Km (...) - k. 234-237)

Na podstawie ww. tytułu wykonawczego komornik sądowy wyegzekwował kwotę 268.494,24 zł. ( historia wpłat - k. 94, karty rozliczeniowe sprawy egzekucyjnej Km (...) - k. 234-237, postanowienia komornika sądowego przy SR w Piasecznie z 14.08.2015 - k. 211 akt sprawy I Co 1615/3, postanowienia SR w Piasecznie z 21.01.2016 - k. 245 akt sprawy I Co 1615/13, postanowienia SR w Piasecznie z dnia 16.05.2016 - k. 298 akt sprawy I Co 1615/13, postanowienia SO w Warszawie z 20.09.2016 - k. 356 akt sprawy I Co 1615/13, zawiadomienia o zakończeniu egzekucji - k. 406 akt sprawy I Co 1615/13, potwierdzenie przelewu z 06.04.2017 - k. 408 akt sprawy I Co 1615/13)

W dniu 31.03.2014 r. pozwany zawarł umowę przelewu wierzytelności stwierdzonej ww. tytułem wykonawczym na (...). ( okoliczność niesporna, zawiadomienie o cesji wierzytelności – k. 59)

A. P. wyraziła zgodę na wytoczenie pozwanemu przez powódkę przedmiotowego powództwa. (zgoda – k. 244)

Powódka jest fundacją, której celem jest m.in. działalność dobroczynna w szczególności w zakresie pomocy osobom zadłużonym w trudnej sytuacji życiowej i przeciwdziałaniu wykluczeniu społecznemu osób zadłużonych. (statut – k. 37-40)

Ustalając stan faktyczny, sąd oparł się na zgromadzonych w aktach niniejszej sprawy oraz w aktach sprawy prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Piasecznie pod sygn. I Co 1615/13 ww. dokumentach, które nie budziły zastrzeżeń co do ich wiarygodności, tworzyły spójny i logiczny obraz stanu faktycznego oraz miały kluczowe znaczenie dla sprawy ze względu na podstawę rozstrzygnięcia sporu. w szczególności z dokumentów tych bezsprzecznie wynika, że na podstawie zaopatrzonego w klauzulę wykonalności BTE komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym w Piasecznie wyegzekwował kwotę 268.494,24 zł. Ponadto pomiędzy stronami niesporna była okoliczność przelewu przez pozwanego wierzytelności stwierdzonej w BTE.

Pozostałe zgromadzone w aktach sprawy dokumenty sąd uznał za nieprzydatne do rozstrzygnięcia sprawy w świetle jej podstawy.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art.148 ¹§1 kpc sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym m.in. gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów, sąd uzna – mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych – że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. Taka sytuacja zaistniała w niniejszej sprawie, a równocześnie nie zachodziły przesłanki niedopuszczalności rozpoznania sprawy na posiedzeniu niejawnym określone w art.148 ¹§3 kpc. W szczególności zawarty w odpowiedzi na pozew wniosek o przeprowadzenie rozprawy pod nieobecność pozwanego i jego pełnomocnika stanowi w ocenie sądu stanowisko dotyczące skutków nieobecności strony na rozprawie, a nie żądanie przeprowadzenia rozprawy.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części w jakiej tytuł wykonawczy nie został jeszcze wykonany.

Zgodnie z art. 840 § 1 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia m.in. jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane. Zdarzeniem takim jest również przelew wierzytelności stwierdzonej tytułem wykonawczym, co potwierdził Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 15.01.2015 r., sygn. akt IV CSK 133/14 (Monitor Prawa Bankowego, 2016, nr 3, str. 55). Wobec tego co do zasady istniała podstawa do pozbawienia wykonalności ww. tytułu wykonawczego zgodnie z powództwem i oświadczeniem pozwanego o uznaniu powództwa.

Z drugiej strony niemożliwe było pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności w całości wobec częściowego wykonania tytułu wykonawczego poprzez wyegzekwowanie na podstawie tytułu wykonawczego kwoty 268.494,24 zł. Powództwo przeciwegzekucyjne skierowane jest na pozbawienie lub ograniczenie wykonalności tytułu wykonawczego i – co za tym idzie – może być realizowane tylko pod warunkiem, że istnieje możliwość wszczęcia na jego podstawie postępowania egzekucyjnego. W zakresie w jakim wierzytelność wyegzekwowano nie istnieje już możliwość prowadzenia egzekucji (zob. K. Golinowska, Komentarz do art. 840 [w:] Jankowski (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Tom II. Komentarz. Art. 730-1217. Wyd. 2, Warszawa 2015).

Nie może przy tym budzić wątpliwości, że w toku postępowania egzekucyjnego doszło faktycznie do przekazania wierzycielowi również kwoty 191.849,61 zł uzyskanej w toku egzekucji z nieruchomości. Nie jest przedmiotem niniejszego postępowania dokonywanie oceny, czy przekazanie tej kwoty stanowiło świadczenie nienależne, gdyż jest to okoliczność, która nie zmienia stanu istotnego dla rozstrzygnięcia, tj. wyegzekwowania tej kwoty przez komornika od dłużnika, na podstawie kwestionowanego tytułu wykonawczego i przekazania należności wierzycielowi wskazanemu w tytule wykonawczym. Skutkiem zaistnienia takiego stanu, jest brak możliwości dalszego prowadzenia egzekucji tej kwoty. Nie ma więc również znaczenia dla niniejszej sprawy w jakiej dacie przelew wierzytelności – zabezpieczonej hipotecznie – stal się skutecznym, skoro nie budzi wątpliwości, że w dacie wyrokowania hipoteka została już wykreślona.

Sąd oddalił również powództwo w zakresie, w jakim tytuł wykonawczy dotyczył drugiego z dłużników solidarnych, tj. K. P.. Każdy z dłużników może bowiem żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności jedynie wobec swojej osoby, nie zaś wobec pozostałych współdłużników.

Wobec przyjętej podstawy rozstrzygnięcia, zbędne było rozważanie stanowiska stron odnośnie skutków potencjalnego stosowania przez pozwanego niedozwolonych postanowień umownych. Spór ten może zostać rozstrzygnięty między stronami jedynie na drodze odrębnego postępowania, gdyż w niniejszej sprawie nie ma żadnego wpływu na treść wyroku.

Oddalony został wniosek o nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności, gdyż orzeczenie nie zawiera rozstrzygnięć, które podlegałyby wykonaniu (nie zostaje w nim zasądzone roszczenie).

O kosztach procesu sąd orzekł na zasadzie art. 100 k.p.c. rozdzielając je stosunkowo pomiędzy stronami wg stosunku w jakim każda strona wygrała sprawę. Wbrew twierdzeniom pozwanego istniały podstawy do wytoczenia powództwa. Już z faktu wydania przez Sąd Rejonowy w Sokołowie Podlaskim postanowienia z 14 października 2017 roku, sygn. I Co 158/18, nakazującego komornikowi umorzenie postępowania egzekucyjnego toczącego się na podstawie kwestionowanego tytułu wykonawczego, wynika, że w dacie wytoczenia powództwa tytuł wykonawczy stanowił podstawę prowadzonej egzekucji. Wytoczenie powództwa bezpośrednio zatem zmierzało do ochrony praw dłużnika.

Powód wygrał sprawę w 32,968 %. Wynik ten sąd ustalił, dzieląc kwotę w jakiej powód wygrał sprawę (788 211,77 zł – 268 494,24 zł) przez wartość przedmiotu sporu (788 211,77 zł) i wartość tę dzieląc dodatkowo przez 2, ponieważ powód wnosił o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności w całości, jednakże brak było przesłanek do pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności co do osoby dłużnika K. P..

Sąd ustalił, że całość poniesionych przez strony kosztów procesu to 10.817 zł. Pozwany poniósł koszty procesu w kwocie 17 zł tytułem uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (koszty notarialnych poświadczeń odpisów z KRS nie były konieczne) Z kolei na koszty powoda składa się wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika (art. 98 § 2 k.p.c.), które zgodnie z § 2 pkt 7) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2015 r., poz. 1804) wynosi 10.800,00 zł. Uwzględniając stosunkowe rozliczenie kosztów, powód powinien ponieść je w kwocie 7.250,84 zł, zatem różnica pomiędzy tą kwotą, a kosztami poniesionymi podlega zasądzeniu od pozwanego na rzecz powoda (10.800 – 7.250,84 = 3.549,16 zł).

W związku z ustawowym zwolnieniem powoda od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych sąd obciążył nimi pozwanego na podstawie art. 113 ust. 1 u. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w takim zakresie w jakim pozwany przegrał sprawę. Na koszty te składa opłata od pozwu w kwocie 1 000 zł, a pozwanego obciąża 32,968% tej kwoty czyli 329,68 zł.

Z tych przyczyn, Sąd orzekł jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

(...)