Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 października 2025 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Edyta Bryzgalska

Protokolant: sekretarz sądowy Marta Bizan

po rozpoznaniu w dniu 1 października 2025 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa M. R.

przeciwko Bankowi (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od M. R. na rzecz Banku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 1.097 zł (słownie: tysiąc dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty

Sygn. akt XXV C 1652/22

UZASADNIENIE

M. R. pozwem z dnia 23 lutego 2022 r. (data wpływu do Sądu) wniosła o zasądzenie od Banku (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 1.500 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego i opłatą skarbową od pełnomocnictwa wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że strony łączy umowa karty kredytowej oraz umowa rachunku bankowego. Powódka podniosła, że padła ofiarą przestępstwa
tj. wyłudzono od niej pieniądze na łączną kwotę 1.257.971,18 zł. Poinformowała o tym fakcie bank pismem z dnia 10 listopada 2020 r., które stanowiło również oświadczenie woli
o uchyleniu się od skutków prawnych oraz zwróciła się do banku o zainicjowanie usługi chargeback na ww. kwotę. Usługa ta umożliwia posiadaczom kart płatniczych odzyskanie środków kwestionowanej transakcji, których nie udało się odzyskać bezpośrednio
u usługodawcy. Powódka zarzuciła, że bank nie zawiadomił odpowiednich organów ścigania o popełnieniu przestępstwa na szkodę powódki, do czego był zobowiązany oraz nie wszczął procedury zwrotu płatności. Dopiero po ponagleniach ze strony powódki bank zainicjował procedurę zwrotu części środków. Z uwagi na opieszałe działania banku powódka odzyskała jedynie część środków. Powódka zarzuciła, że bank nie wywiązał się z obowiązków określonych w regulaminie świadczenia usług płatniczych dla osób fizycznych w Banku (...) S.A., a także naruszył zbiorowe interesy konsumenta, o których mowa w art. 24 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów. Skutkiem tego było poniesienie przez powódkę szkody w postaci różnicy pomiędzy stanem majątku powódki wskutek naruszenia zobowiązania, a hipotetycznym stanem, który by istniał gdyby bank zachował się zgodnie z treścią zobowiązania. Powódka dochodzi części kwoty objętej reklamacją tj. 500 zł z transakcji z dnia 25.05.2020 r. na kwotę 2.264,10 zł oraz 1.000 zł z transakcji z dnia 03.09.2020 r. na kwotę 9.280,16 zł.

W odpowiedzi na pozew Bank (...) S.A. (k.89-97v) kwestionując roszczenie co do zasady i wysokości wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na jego rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia, za czas od uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono do dnia zapłaty.

Pozwany podniósł, że powódka przemilczała w pozwie, że już w dniach 1 i 4 kwietnia 2020 r. wniosła reklamację z prośbą o zainicjowanie procedury chargeback w związku
z transakcjami dokonanymi w dniach 27.03.2020-31.03.2020 r. oraz w dniu 3.04.2020 – transakcje częściowo objęte również zgłoszeniem reklamacyjnym z dnia 10 listopada 2020 r., w której podała, że przelała środki na rzecz firmy (...)świadczącej usługi nielegalnie na polskim rynku. Powódka jednak wycofała reklamację i pomimo powzięcia wiadomości
o nieprawidłowościach w działalności (...) ponownie nawiązała z nią współpracę i ją kontynuowała aż do października 2020 r. Pozwany podniósł, że po otrzymaniu reklamacji powódki z dnia 10 listopada 2020 r. niezwłocznie podjął czynności zmierzające do odzyskania kwot reklamowanych transakcji. Z uwagi na fakt, że objęte reklamacją transakcje były częściowo transakcjami kartowymi, a częściowo przelewami zagranicznymi, brak było możliwości zainicjowania procedury chargeback wobec wszystkich reklamowanych transakcji, gdyż procedura ta obejmuje tylko i wyłącznie transakcje dokonane kartami płatniczymi. Pozwany wskazał, że zainicjował procedurę chargeback do wszystkich transakcji dokonanych kartami kredytowymi (...), w sumie 58 transakcji, pomimo tego, że wniosek powódki o zainicjowanie procedury chargeback dotyczył jedynie podmiotu (...), a nie(...)Pozwany bank już w listopadzie 2020 r. wystąpił też do banku odbiorcy przelewów z prośbą o zwrot reklamowanych przelewów zagranicznych. Bank odbiorcy
w dniach 7 i 8 grudnia 2020 r. poinformował, że zwrot nie jest możliwy, ponieważ środki zostały rozdysponowane. Pozwany wskazał też, że wszystkie płatności powódki dokonane kartami kredytowymi zostały w prawidłowy sposób autoryzowane, podobnie jak zlecone
i autoryzowane przez powódkę przelewy zagraniczne, wobec czego bank miał obowiązek je wykonać. W związku z powyższym zarzut nienależytego wykonania przez bank zobowiązania należy uznać za nieudowodniony. Pozwany podniósł też, że nie miał obowiązku poinformowania organów ścigania o popełnieniu przestępstwa na szkodę powódki albowiem § 84 ust. 4 Regulaminu dotyczy transakcji nieautoryzowanych, a powódka nigdy nie twierdziła, że dokonane przez nią transakcje nie były autoryzowane. Pozwany wskazał też, że brak jest związku przyczynowego pomiędzy działaniem/zaniechaniem banku a szkodą powódki. Z uwagi na to, że bank otrzymał od usługodawcy informację, że transakcje były przez powódkę autoryzowane, zachodziła konieczność zwrócenia się do powódki
o przekazanie dodatkowych dokumentów. Powódka pomimo wezwania nie złożyła wymaganych dokumentów w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. Dokumenty złożyła dopiero w styczniu 2021 r. i w dniu 9 lutego 2021 r. bank zainicjował procedurę, co do wszystkich reklamowanych 58 transakcji. Usługodawca odmówił zwrotu 29 płatności, powódka otrzymała zwrot kwoty 322.976,28 zł z 29 pozostałych transakcji. Pozwany zaprzeczył, aby naruszył przepisy ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu albowiem żadna kwota transakcji dokonanej przez powódkę nie przekroczyła 15.000 euro, a obowiązek informacyjny zgodnie z art. 72 powyższej ustawy dotyczy jednorazowej wpłaty/wypłaty gotówkowej o wartości przekraczającej równowartość 15.000 euro albo jednorazowej transakcji bezgotówkowej o takiej wartości. Odnosząc się do zarzutów związanych z brakiem udzielenia rzetelnej informacji w zakresie oferowanej usługi chargeback oraz zaniechania przekazania konsumentowi regulaminu chargeback w języku polskim, pozwany wskazał, że pozwany nie świadczy usługi chargeback, a jedynie pełni rolę pośrednika pomiędzy klientem a akceptantem karty. Dlatego też zarzuty dotyczące naruszenia przepisów ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta, ustawy z dnia 18 lipca
2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną oraz ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r.
o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym są chybione.

Pismem z dnia 23 lipca 2022 r. (data nadania k.275, pismo k.273-239) powódka rozszerzyła żądanie pozwu o kwotę 250.620,49 zł i wniosła o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kwoty 252.120,49 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 3 września 2021 r. do dnia zapłaty. Powódka wskazała, że podstawą jej roszczeń jest brak uruchomienia w terminie procedury chargeback, co skutkowało niemożnością odzyskania środków wyłudzonych od powódki w ramach tzw. scamu, czyli oszustwa internetowego. Wyjaśniła, że rozszerzona kwota obejmuje łącznie 29 transakcji kartą płatniczą reklamowanych bezskutecznie przez powódkę w pozwanym banku.

Pozwany w odpowiedzi na modyfikację wniósł o oddalenie powództwa w całości (pismo k.286-289).

Do czasu zamknięcia rozprawy strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska
w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 maja 2010 r. pomiędzy M. R. a Bankiem (...) S.A. doszło do zawarcia umowy karty kredytowej, a w dniu 5 grudnia 2014 r. do zawarcia umowy rachunków bankowych oraz karty debetowej.

dowód: umowa z 25.05.2010 r. k.100-103, umowa z 5.12.2014 r. k.99, regulamin kart kredytowych k.104-113

W dniu 27 marca 2020 r. powódka chcąc inwestować pieniądze nawiązała telefoniczny kontakt z firmą (...). Powódka przy pomocy doradcy z tej firmy zarejestrowała się na platformie (...) W celu założenia konta wystarczyło dokonać wpłaty i podać swoje imię i nazwisko. Tożsamość nie była weryfikowana. Przy pomocy doradcy z firmy (...) w dniu 27 marca 2020 r. powódka dokonała kartą (...)nr (...) dla (...) płatności na kwotę 500 euro (2.393,07 PLN). W dniu 31 marca 2020 r. doradca z firmy (...) polecił powódce uruchomienie programu (...), za pomocą którego widział ekran powódki i uczył powódkę obsługi systemu. W dniu 31 marca 2020 r. powódka przy udziale doradcy z firmy (...) dokonała kartą (...)nr (...)… (...) dla (...) dwóch transakcji na kwotę 2 x 2.100 euro (2 x 10.074,04 PLN) oraz dla (...) jednej transakcji na kwotę 2.400 euro (11.432,40 PLN). Następnie powódka otrzymała maila z prośbą o weryfikację konta poprzez dostarczenie kopii dokumentu tożsamości, dokumentu potwierdzającego adres, kopii karty kredytowej. To wzbudziło podejrzenia powódki i zaczęła sprawdzać firmę w internecie.

dowód: wydruk korespondencji mailowej powódki z (...) k.125v-127v, zeznania powódki k.361-362v, protokół zeznań powódki z 08.06.2021 r. w aktach (...)

W dniach 1 i 4 kwietnia 2020 r. M. R. wniosła do pozwanego reklamację wpłaconych przez nią kwot wskazując, że w dniu 27 marca 2020 r. dokonała transakcji w internecie, otwierając konto brokerskie. Wniosła o zastosowanie usługi chargeback. W korespondencji z pozwanym bankiem wskazała, że firma (...) na rzecz, której przelała środki i nawiązała umowę przez telefon w dniu 27 marca 2020 r. świadczy usługi nielegalnie na polskim rynku, nie posiada licencji KNF i nie obowiązują jej polskie prawa, jak przy instytucjach brokerskich. Dowiedziała się o tym po fakcie, jak już bezmyślnie wpłaciła im środki. Zaczęła sprawdzać firmę w internecie i tam okazało się, że jest bardzo dużo wpisów, że to oszuści, że naciągacze, że nie można wypłacić swoich środków, że sprawę ludzie przekazali do prokuratury. Do reklamacji dołączyła negatywne opinie wielu osób wystawione w internecie. Reklamacja dotyczyła transakcji dokonanych kartą (...) nr (...) (...) w dniu 27 marca 2020 r. dla (...) na kwotę 500 euro (2.393,07 PLN) oraz kartą(...) nr (...)… (...) w dniu 31 marca 2020 r. dla (...)na kwotę 2 x 2.100 euro (2 x 10.074,04 PLN) oraz dla (...) na kwotę 2.400 euro (11.432,40 PLN). Powódkę poinformowano, że zgłoszone przez nią transakcje potwierdziła hasłami sms, wobec czego bank nie może wystąpić o zwrot środków. Jeżeli jednak uważa, że dostarczona usługa jest niezgodna z umową, powinna dostarczyć informacje, co jest niezgodne z umową (należy udokumentować rozbieżności miedzy ofertą a otrzymaną usługą); datę dostarczenia usługi; historię kontaktu z usługodawcami, potwierdzającymi próbę wyjaśnienia sprawy i odzyskania środków; dyspozycję zamknięcia rachunków u usługodawców; dyspozycję wypłaty środków. Na tej podstawy bank mógłby wystąpić w imieniu powódki o zwrot środków.

dowód: reklamacja z 1.04.2020 r. k.121-121v, korespondencja k.122-145, reklamacja
z 6.04.2020 r. k.146-147

W dniu 1 kwietnia 2020 r. powódka wysłała do (...)oświadczenie, że odstępuje od umowy zawartej przez telefon w dniu 27 marca 2020 r., której przedmiotem było założenie konta brokerskiego (dowód: oświadczenie k.130-131v).

W odpowiedzi otrzymała maila, że zgodnie z Regulaminem może zamknąć lub anulować swoje konto w dowolnym momencie, ale dopiero po jego zweryfikowaniu oraz zamknięciu wszystkich otwartych pozycji (dowód: mail k.132).

Pomimo zaistniałej sytuacji i powzięcia wiadomości o nieprawidłowościach
w działaniach (...) powódka w okresie kwiecień-październik 2020 r. kontynuowała współpracę z tym podmiotem i inwestowała dalsze środki. Powódka została przekonana przez analityka (...) do podania swoich danych wrażliwych w celu weryfikacji konta, wysłała zdjęcie dowodu osobistego, karty płatniczej i wyciąg z rachunku bankowego. Powódka dokonywała płatności kartami kredytowymi bądź przelewała środki z rachunku bankowego. Każda transakcja dokonana przez powódkę była przez nią autoryzowana kodem SMS bądź przy pomocy aplikacji mobilnej w ramach usługi 3D Secure.

dowód: wydruk transakcji k.114-120, wyciąg łączony k.215-230, potwierdzenia operacji k.246-274, zeznania powódki k.361-362v, protokół zeznań powódki z 08.06.2021 r. w aktach (...)

Powódka wycofała złożoną do banku reklamację. Zwróciła się też z prośbą o wystawienie przez bank zaświadczenia potwierdzającego wycofanie reklamacji, podkreślając, że sprawa jest bardzo pilna, ponieważ dopóki nie otrzyma zaświadczenia o wycofaniu reklamacji środki będą zablokowane i niedostępne dla niej, co będzie blokowało możliwość inwestycji i wypłaty tych środków. Wskazała również, że przez to, że reklamacja nie została wstrzymana w terminie do 29 kwietnia 2020 r., tylko dopiero po jej drugiej interwencji 30 kwietnia 2020 r., środki zostały zabrane z konta i spowodowało to dla niej bardzo niekorzystne konsekwencje. W dniu 6 maja 2020 r. zgłoszenie zamknięto na podstawie prośby powódki o wycofanie sprawy. Wcześniej prosiła o wstrzymanie procesowania reklamacji w związku z prowadzonymi rozmowami z drugą stroną transakcji.

dowód: korespondencja mailowa k.328-329

Pismem z dnia 10 listopada 2020 r., doręczonym bankowi w dniu 13 listopada 2020 r., M. R. wniosła o zainicjowanie procedury chargeback względem transakcji wykonanych przez nią kartami płatniczymi oraz dyspozycji zwrotu kwoty autoryzowanej transakcji zainicjowanej przez jej odbiorcę lub z jego pośrednictwem, w oparciu o postanowienia § 84 ust. 5 Regulaminu ogólnego świadczenia usług bankowych dla osób fizycznych w (...)S.A. Powódka wskazała, że płatności zostały wykonane do firmy (...). Łączna wartość wpłat wyniosła 1.257.971,18 zł. Wpłaty odbywały się w sposób wskazany przez osoby, które kontaktowały się z powódką z ramienia (...), która za pośrednictwem programu (...) logowały się na jej komputer i inicjowały płatności lub instruowały ją w jaki sposób je dokonać. Jak wskazała powódka w momencie wykonywania płatności nie miała świadomości, że nie wszystkie środki były wpłacane bezpośrednio na konta (...) Wyjaśniła, że kwota ta miała być inwestowana na giełdzie, okazało się jednak, że (...) jest fałszywym brokerem, a po konsultacji z adwokatem dowiedziała się, że padła ofiarą oszustwa. W sprawie (...) toczy się postępowanie przygotowawcze w Prokuraturze Okręgowej w Warszawie m.in. w kierunku oszustwa, oferowania nieistniejących instrumentów finansowych, doradztwa inwestycyjnego bez wymaganej licencji oraz prania pieniędzy.

dowód: wniosek o chargeback z potwierdzeniem nadania k.15-16 i k.148-148v

Reklamacja dotyczyła następujących transakcji:

1)  dokonanych kartą (...) nr (...)… (...):

a)  w dniu 31 marca 2020 r. dla(...) na kwotę 2.100 euro (10.074,04 PLN);

b)  w dniu 31 marca 2020 r. dla (...) na kwotę 2.100 euro (10.074,04 PLN);

c)  w dniu 31 marca 2020 r. dla F..com na kwotę 2.400 euro (11.432,40 PLN).

2)  dokonanych kartą (...) nr (...)… (...):

a)  w dniu 23 kwietnia 2020 r. dla (...) na kwotę 3.000 euro (14.266,94 PLN);

b)  w dniu 21 maja 2020 r. dla (...) na kwotę 500 euro (2.373,85 PLN);

c)  w dniu 26 maja 2020 r. dla (...) na kwotę 1.000 euro (4.644,88 PLN);

d)  w dniu 27 maja 2020 r. dla (...) na kwotę 3.000 euro (14.011,74 PLN);

e)  w dniu 28 maja 2020 r. dla (...) na kwotę 3.000 euro (14.011,74 PLN);

f)  w dniu 29 maja 2020 r. dla (...) na kwotę 3.000 euro (13.936,46 PLN);

g)  w dniu 3 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 3.000 euro (13.984,81 PLN);

h)  w dniu 3 czerwca 2020 r. dla (...)na kwotę 3.000 euro (13.984,81 PLN);

i)  w dniu 4 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 1.000 euro (4.661,60 PLN);

j)  w dniu 8 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 3.000 euro (14.038,67 PLN);

k)  w dniu 8 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 4.000 euro (18.718,22 PLN);

l)  w dniu 8 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 5.000 euro (23.397,78 PLN);

m)  w dniu 8 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 3.000 euro (14.038,67 PLN);

n)  w dniu 8 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 3.000 euro (14.038,67 PLN);

o)  w dniu 9 czerwca 2020 r. dla(...) na kwotę 4.000 euro (18.718,22 PLN);

p)  w dniu 11 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 5.000 euro (23.341,68 PLN);

q)  w dniu 11 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 2.000 euro (9.336,67 PLN);

r)  w dniu 15 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 1.000 euro (4.647,43 PLN);

s)  w dniu 15 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 1.000 euro (4.647,43 PLN);

t)  w dniu 16 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 1.000 euro (4.672,42 PLN);

u)  w dniu 16 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 1.000 euro (4.672,42 PLN);

v)  w dniu 18 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 1.000 euro (4.675,07 PLN);

w)  w dniu 19 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 9.000 euro (42.075,61 PLN);

x)  w dniu 25 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 5.000 euro (23.472,75 PLN);

y)  w dniu 26 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 5.000 euro (23.472,75 PLN);

z)  w dniu 30 czerwca 2020 r. dla (...) na kwotę 5.000 euro (23.465,61 PLN);

aa)  w dniu 3 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 5.000 euro (23.478,87 PLN);

bb)  w dniu 6 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 5.000 euro (23.531,40 PLN);

cc)  w dniu 6 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 5.000 euro (23.531,40 PLN);

dd)  w dniu 21 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 1.000 euro (4.646,51 PLN);

ee)  w dniu 21 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 1.000 euro (4.626,82 PLN);

ff)  w dniu 21 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 1.000 euro (4.646,51 PLN);

gg)  w dniu 21 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 1.000 euro (4.646,51 PLN);

hh)  w dniu 21 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 1.000 euro (4.646,51 PLN);

ii)  w dniu 23 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 2.000 euro (9.253,64 PLN);

jj)  w dniu 23 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 2.000 euro (9.253,64 PLN);

kk)  w dniu 23 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 500 euro (2.313,41 PLN);

ll)  w dniu 23 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 500 euro (2.313,41 PLN);

mm)  w dniu 24 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 2.000 euro (9.253,64 PLN);

nn)  w dniu 30 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 500 euro (2.312,19 PLN);

oo)  w dniu 30 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 500 euro (2.312,19 PLN);

pp)  w dniu 30 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 500 euro (2.312,19 PLN);

qq)  w dniu 30 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 500 euro (2.312,19 PLN);

rr)  w dniu 30 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 500 euro (2.312,19 PLN);

ss)  w dniu 30 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 1.000 euro (4.624,37 PLN);

tt)  w dniu 30 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 1.000 euro (4.624,37 PLN);

uu)  w dniu 31 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 1.000 euro (4.624,37 PLN);

vv)  w dniu 31 lipca 2020 r. dla (...) na kwotę 1.000 euro (4.624,37 PLN);

ww)  w dniu 31 sierpnia 2020 r. dla (...) na kwotę 2.000 euro (9.280,16 PLN);

xx)  w dniu 31 sierpnia 2020 r. dla (...) na kwotę 500 euro (2.320,04 PLN);

yy)  w dniu 31 sierpnia 2020 r. dla (...) na kwotę 500 euro (2.320,04 PLN);

zz)  w dniu 31 sierpnia 2020 r. dla (...) na kwotę 500 euro (2.320,04 PLN);

aaa)  w dniu 31 sierpnia 2020 r. dla (...) na kwotę 500 euro (2.320,04 PLN);

bbb)  w dniu 04 września 2020 r. dla (...) na kwotę 300 euro (1.402,15 PLN);

3)  dokonanych przelewami:

a)  w dniu 10 lipca 2020 r. na 5.000 euro (23.028 PLN);

b)  w dniu 24 lipca 2020 r. na 10.000 euro (45.439 PLN);

c)  w dniu 30 lipca 2020 r. na 5.000 euro (22.691 PLN);

d)  w dniu 4 sierpnia 2020 r. na 10.000 euro (45.402 PLN);

e)  w dniu 5 sierpnia 2020 r. na 10 euro (45,28 PLN):

f)  w dniu 5 sierpnia 2020 r. na 10.000 euro (45.284 PLN);

g)  w dniu 6 sierpnia 2020 r. na 10.000 euro (45.314 PLN);

h)  w dniu 7 sierpnia 2020 r. na 5.000 euro (22.765 PLN);

i)  w dniu 7 sierpnia 2020 r. na kwotę 10 euro (46,22 PLN);

j)  w dniu 31 sierpnia 2020 r. na 11.000 euro (49.731 PLN);

k)  w dniu 3 września 2020 r. na 10.990 euro (49.994,61 PLN);

l)  w dniu 7 września 2020 r. na 10.890 euro (49.981,83 PLN);

m)  w dniu 7 września 2020 r. na 10.890 euro (49.981,83 PLN);

n)  w dniu 8 września 2020 r. na 10.800 euro (49.398,12 PLN);

o)  w dniu 21 września 2020 r. na 10.500 euro (48.163,50 PLN);

p)  w dniu 22 września 2020 r. na 10.500 euro (48.607,65 PLN);

q)  w dniu 28 września 2020 r. na 10.500 euro (49.305,90 PLN);

r)  w dniu 28 września 2020 r. na 10.200 euro (47.897,16 PLN).

Wszystkie transakcje zostały prawidłowo zautoryzowane w systemie bankowym przy użyciu narzędzi autoryzacyjnych uzgodnionych przez strony umowy rachunku bankowego
i karty kredytowej.

dowód: reklamacja z 17 listopada 2020 r. k.149-155

Z uwagi na konieczność kontaktu z bankiem odbiorcy przelewów oraz
z usługodawcami, u których były realizowane płatności kartami, bank nie mógł rozpatrzyć zgłoszenia powódki w terminie 15 dni roboczych, a przewidywany termin rozpatrzenia zgłoszenia wskazał na 31.12.2020 r., o czym poinformował powódkę pismem z dnia 3 grudnia 2020 r. wysłanym pocztą, a informację o wysłaniu listu do powódki przesłał także powódce smsem. W powyższym piśmie bank poinformował powódkę, że kwestionowane przez nią transakcje zostały prawidłowo zautoryzowane w systemie. Pomimo autoryzacji transakcji wykonanych kartą, bank wystąpił do usługodawcy o wyjaśnienie płatności i oczekuje na jego stanowisko do 2.01.2021 r. W sprawie kwestionowanych przelewów wystąpił zaś do banku odbiorcy z prośbą o zwrot środków. Bank zwrócił się również do powódki z prośbą o dosłanie dokumentacji, która pozwoli mu na podjęcie próby odzyskania środków z tytułu płatności kartą od usługodawcy tj.: informacji co jest niezgodne z umową (należy udokumentować rozbieżności między ofertą a otrzymaną usługą); datę dostarczenia usługi; dyspozycję zamknięcia rachunku u usługodawcy – kopia z widoczną datą złożenia dyspozycji zamknięcia rachunku u usługodawcy; kopia rachunku inwestycyjnego z datą, saldem na rachunku w momencie złożenia dyspozycji wypłaty; wszystkie posiadane dokumenty dotyczące transakcji – umowa, regulamin, dyspozycja wypłaty środków, korespondencja z usługodawcą etc.; pełna korespondencja
z usługodawcą w sprawie zlecenia, wycofania płatności, wyznaczając jej termin do 24 grudnia 2020 r.

dowód: reklamacja z 17 listopada 2020 r. k.149-155, pismo z 3.12.2020 r. k.156, potwierdzenie z systemu kancelaryjnego k.330, książka nadawcza k.331-338, płyta CD k.285

Niezwłocznie po zgłoszeniu reklamacji przez powódkę i nie czekając na dostarczenie przez powódkę dokumentów, o których mowa w piśmie z 3 grudnia 2020 r., bank zwrócił się do usługodawcy (...), a także nieobjętego reklamacją (...) o przekazanie wyjaśnień dotyczących płatności kartą. (...) wskazał, że powódka została poinformowana o ryzyku związanym z działalnością inwestycyjną, a informacje na temat ryzyka znajdują się na każdej stronie witryny oraz w warunkach świadczenia usług stanowiących umowę pomiędzy spółką a klientką, z którymi klientka powinna zapoznać się dokładnie przed zakończeniem rejestracji. Wskazano, że wszystkie wpłaty zostały potwierdzone przez klientkę, a podpisane deklaracje wpłat potwierdzają, że klientka otrzymała pieniądze na rachunek transakcyjny i są dowodem na to, że sama dokonała wszystkich transakcji – powódka zrealizowała 693 działania transakcyjne, zaś w ocenie usługodawcy rok realizacji transakcji i korzystania z usług platformy transakcyjnej stanowi dowód tego, że klientka uzyskała wszelkie obiecane usługi i była z nich zadowolona. Ponadto – zgodnie ze stanowiskiem usługodawcy – w okresie korzystania z usług (...) powódka miała zapewnione wszystkie deklarowane usługi (webinary na żywo, pomoc opiekuna klienta, kalendarz ekonomiczny, wiadomości finansowe, dostęp do materiałów edukacyjnych, w tym ebooków z dostępem do wszystkich wideo poradników w celu doskonalenia umiejętności transakcyjnych), zaś wszystkie usługi były świadczone
w odpowiedni sposób i zgodnie z warunkami świadczenia usług potwierdzonymi za akceptowanymi przez powódkę.

dowód: wyjaśnienia (...) k.176-194, tłumaczenie na język polski k.297-299 i k.313, deklaracje wpłat k.300-312

Z kolei w pismach z dnia 7 i 8 grudnia 2020 r. bank odbiorcy przelewów zagranicznych poinformował pozwanego, że zwrot nie jest możliwy, ponieważ środki, które zostały otrzymane przelewami zostały rozdysponowane.

dowód: pisma z 7 i 8.12.2020 r. k.290-291 i k.296

Postanowieniem z dnia 11 grudnia 2020 r. Prokuratura Okręgowa w Warszawie wszczęła śledztwo pod sygn. (...)w sprawie doprowadzenia w okresie od 30 lipca 2019 r. do 9 października 2020 r. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem m.in. M. R. za pomocą wprowadzenia jej w błąd co do rzetelności prowadzonych inwestycji, obiecywanych zysków z inwestycji, a także nie zwracając wpłaconych przez pokrzywdzonych środków finansowych z tytułu inwestowania za pośrednictwem platformy market.cfd, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 w zw.
z art. 12 k.k. – prowadzenia działalności maklerskiej w zakresie obrotu instrumentami finansowymi bez zezwolenia KNF w okresie od lipca 2019 r.

dowód: zawiadomienie o wszczęciu śledztwa k.22, zawiadomienie powódki o popełnieniu przestępstwa k.241-245, protokół zeznań powódki z 08.06.2021 r. w aktach (...), pismo banku z 28.04.2022 r., postanowienie o wydaniu Europejskiego Nakazu Dochodzeniowego z 05.04.2023 r., postanowienie o połączeniu postępowań karnych z 31.01.2020 r., protokoły zeznań innych pokrzywdzonych w aktach (...)

Powódka nie odpowiedziała na pismo z dnia 3 grudnia 2020 r., negując jego otrzymanie (dowód: zeznania powódki k.361-362v).

W piśmie z dnia 4 stycznia 2021 r. bank poinformował powódkę, że nie ma podstaw do wystąpienia do usługodawcy o zwrot środków w ramach procedury chargeback, ponieważ nie dostarczyła ona odpowiednich dokumentów, a czas na rozpoczęcie tej procedury już upłynął. Termin na wysłanie wniosku chargeback jest ograniczony i wynosi 120 dni od daty transakcji lub daty realizacji usługi. Zdaniem banku kwestionowane płatności kartowe zostały prawidłowo zautoryzowane. Transakcje zostały potwierdzone hasłami SMS w wysłanym na wskazany przez powódkę w banku numer do autoryzacji płatności oraz zaakceptowane
w aplikacji mobilnej, w ramach usługi 3D Secure. Bank wskazał, że pomimo tego wystąpił do usługodawcy o wyjaśnienie płatności. Podniósł też, że w korespondencji z 3 grudnia 2020 r. (pismo zostało wysłane na wskazany w banku adres do korespondencji) bank poinformował powódkę o powyższym oraz wskazał dalsze możliwości wystąpienia z wnioskiem chargeback dotyczącym niezgodności dostarczonej usługi z zawartą umową. O wysłaniu listu bank poinformował powódkę w wiadomości SMS. Wskazał też, że poprosił o dostarczenie następujących informacji i dokumentów: informacji co jest niezgodne z umową (należy udokumentować rozbieżności między ofertą a otrzymaną usługą); datę dostarczenia usługi; dyspozycję zamknięcia rachunku u usługodawcy – kopia z widoczną datą złożenia dyspozycji zamknięcia rachunku u usługodawcy; kopia rachunku inwestycyjnego z datą, saldem na rachunku w momencie złożenia dyspozycji wypłaty; wszystkie posiadane dokumenty dotyczące transakcji – umowa, regulamin, dyspozycja wypłaty środków, korespondencja
z usługodawcą oraz pełna korespondencja z usługodawcą w sprawie zlecenia, wycofania płatności, o których przedstawienie pozwany prosił do dnia 24 grudnia 2020 r., a czas na rozpoczęcie usługi chargeback upłynął.

dowód: pismo pozwanego k.17-17v i k.157-157v

W odpowiedzi na ww. pismo powódka wskazała, że w sprawie wyłudzenia środków
z reklamowanych przez nią transakcji Prokuratura Okręgowa w Warszawie prowadzi śledztwo. Podniosła, że wniosek o chargeback został przez nią złożony już w pierwotnym piśmie, w którym zostały zareklamowane przedmiotowe transakcje, wykonane zarówno przelewem, jak i za pomocą karty płatniczej. W piśmie tym wskazano m.in. co jest niezgodne z umową, datę dostarczenia usługi, pismo zawierające oświadczenie o odstąpieniu od umowy
z usługodawcą. Wystąpienie więc w piśmie z dnia 3 grudnia 2020 r., które do niej nie dotarło, było zbędne, gdyż wszystkie dane potrzebne do uruchomienia procedury chargeback zostały już wcześniej dostarczone bankowi. Wskazała, że informacje takie nie są potrzebne
w przypadku transakcji wykonanych przelewem, przy tego rodzaju transakcjach bank zawsze może zwrócić się do banku odbiorcy z prośbą o zwrot tych środków. Powódka poprosiła
o zwrócenie się do banku odbiorcy o przekazanie informacji, że wykonane przez nią transakcje zostały wykonane w wyniku przestępstwa, z prośbą o wszczęcie stosownych procedur w państwie siedziby banku odbiorcy, w tym o powiadomienie odpowiednich organów ścigania oraz wystosowanie do banku odbiorcy prośby o wskazanie gdzie środki
z przedmiotowych transakcji zostały przetransferowane, co może pozwolić na odzyskanie jej pieniędzy przez organy ścigania.

dowód: pismo powódki k.18

W mailu z dnia 7 stycznia 2021 r. powódka zwróciła się do banku z prośbą by nadać jej sprawie jak najszybciej bieg procedury chargeback, gdyż jak to określiła, to jedyna nadzieja by odzyskać pieniądze od oszustów. Co do przelewów zagranicznych, spytała czy bank jest
w stanie wystąpić do banku zagranicznego o zwrot środków z racji transakcji podejrzanych
o przestępstwo.

dowód: mail k.19-20

W odpowiedzi na powyższe pismem z dnia 27 stycznia 2021 r. bank wskazał, że nie widzi podstaw do zmiany swojej decyzji i poinformował powódkę, że zwrotu środków może dochodzić przez właściwe organy ścigania. Co do transakcji kartą wskazał, że aktualnie nie ma podstaw do wystąpienia do usługodawcy o zwrot środków w ramach procedury chargeback, dotyczącym niezgodności dostarczonej usługi z zawartą umową. Podniósł, że powódka nie udostępniła mu dokumentów, na podstawie których mógłby rozpocząć procedurę chargeback w tym zakresie, a czas na wszczęcie procedury już upłynął. Zaproponował jednak, aby powódka przesłała nową dyspozycję zamknięcia rachunku do usługodawcy wraz z żądaniem zwrotu środków i wskazaniem sald jakie zostały na rachunku. Na podstawie przesłanych dokumentów pozwany miał podjąć próbę kontaktu z usługodawcą w celu uzyskania zwrotu środków ze zrealizowanych transakcji kartowych. Bank poinformował również powódkę, że na podstawie jej zgłoszenia niezwłocznie podjął próby zmierzające do odzyskania przekazanych środków w formie przelewów, występując do banku odbiorcy przelewów z prośbą o zwrot reklamowanych transakcji. Bank odbiorcy został poinformowany o oszustwie. W odpowiedzi bank uzyskał informację, że zwrot nie jest możliwy, ponieważ środki zostały rozdysponowane.

dowód: pismo k.24 i k.158

W dniu 27 stycznia 2021 r. powódka mailowo ponownie wysłała zgłoszenie na wskazany przez pozwaną adres reklamacji (dowód: korespondencja mailowa k.25-33).

W dniu 9 lutego 2021 r. pozwany zainicjował procedurę chargeback co do 58 płatności dwoma kartami (...)

Pismem z dnia 18 lutego 2021 r. bank poinformował powódkę, że wystąpił do usługodawcy o zwrot 58 płatności dwoma kartami (...) oraz że usługodawca odrzucił wniosek o zwrot środków dotyczących 50 transakcji. Z otrzymanych dokumentów wynikało, że kwestionowane transakcje przebiegły prawidłowo, po wcześniejszej weryfikacji danych powódki i po zaakceptowaniu regulaminów usługodawcy. Usługa została powódce dostarczona po wykonaniu inwestycji. Usługodawca wskazał również, że zawierając umowę powódka była świadoma ryzyka związanego z przeprowadzanymi operacjami. Usługodawca zawarł odpowiednie ostrzeżenia na swojej stronie internetowej. Otwarcie konta i realizacja usługi odbyła się zgodnie z obowiązującym u usługodawcy regulaminem.

dowód: pismo k.34-35

W dniu 22 lutego 2021 r. powódka wniosła odwołanie, któremu nadano bieg (dowód: korespondencja mailowa k.36-37).

W piśmie z dnia 17 marca 2021 r. (...) Ltd. wskazała, że nie jest brokerem ani firmą inwestycyjną i nie świadczy żadnych usług związanych z obrotem ani pomocy
w zakresie obrotu, a jest jedynie „giełdą (...), która dokonała przeliczenia kwoty na (...)
i przekazała (...) na wskazany przez klientkę adres e-portfela, nie mając możliwości poznania rzeczywistego właściciela przekazanego e-portfela, ponieważ taka jest natura systemu (...) (e-portfele są anonimowe)”. Ponadto w ww. piśmie wskazano,
że powódka rejestrując się w (...) i realizując każde zamówienie zaakceptowała
i potwierdziła znajomość warunków świadczenia usług (...), ponadto podpisała formularz deklaracji i pochodzenia środków (...), potwierdzając, że „rozumie, zgadza się i potwierdza Warunki Świadczenia Usług (...) i przyjęła do wiadomości, że transfery kryptowalut są nieodwracalne i nie podlegają zwrotowi”. Spółka powołała się również na postanowienia Regulaminu (...) oraz Regulaminu Produktów i Usług Visa, zgodnie
z którymi okres anulowania w przypadku sprzedaży poza lokalem przedsiębiorstwa, sprzedaży na odległość nie ma zastosowania do umów dotyczących towarów lub usług,
w których cena jest uzależniona od wahań na rynku finansowym, bowiem usługa wymiany bitcoin jest w pełni zależna od wahań na rynku finansowym, wobec czego polityka zwrotów dla takich usług – zgodnie z Regulaminem (...) – nie ma zastosowania. W ocenie spółki przestawiony rejestr transakcji blockchain, rejestracja w systemie wewnętrznym oraz dzienniki IP płatności stanowią niezbity dowód, że M. R. otrzymała usługę, a tym samym brak jest podstaw do uznania obciążenia zwrotnego (chargeback) w zakresie płatności dokonanych na rzecz spółki (...). Swoje stanowisko
i brak woli udziału w postępowaniu arbitrażowym (...) podtrzymała w piśmie z dnia 18 marca 2021 r.

dowód: pismo z 17.03.2021 r. k.195-201, k. 202-201 i tłumaczenie na język polski k.314-316, deklaracja wpłaty k.317-318, pismo z 18.03.2021 r. k.322-325, deklaracje wpłat k.326-327

W piśmie z dnia 18 marca 2021 r. Bank (...) S.A. poinformował powódkę, że usługodawca uznał jej roszczenie w zakresie transakcji na kwoty 1.402,15 zł oraz 46,22 zł, a w pozostałym zakresie nie zwrócił środków (dowód: pismo k.38).

Bank odwołał się od decyzji (...) do (...) instytucji rozliczającej usługodawcę od otrzymanych decyzji odmownych (prearbitraż) – z powołaniem na stanowisko powódki oraz przekazaną przez nią dokumentację. Postępowanie zakończyło się również odmową zwrotu środków, wobec czego pozwany utracił możliwość wystąpienia
w imieniu powódki o zwrot środków w oparciu o procedurę chargeback. (...) wskazał, że otrzymana od usługodawców dokumentacja wskazuje, że powódka wyraziła zgodę na realizację kwestionowanych transakcji oraz zaakceptowała ryzyko związane
z inwestowaniem. W celu identyfikacji powódka udostępniła zdjęcia dowodu osobistego, karty płatniczej oraz wyciąg z rachunku bankowego. Usługodawca zawarł odpowiednie ostrzeżenia na swojej stronie internetowej. Otwarcie konta i realizacja usługi odbyła się zgodnie z obowiązującym u usługodawcy regulaminem, który powódka zaakceptowała. Transakcje były zaś autoryzowane, co oznacza, że pozwany nie miał podstaw do ich odrzucenia.

dowód: pisma (...) k.292-296 i k.319-321

Pismem z dnia 14 kwietnia 2021 r. pozwany zawiadomił powódkę, że usługodawca uznał zgłoszenie w zakresie 29 transakcji z 58 transakcji: 26 kartą (...) oraz 3 transakcji kartą (...). Zwrot środków w łącznej kwocie 322.976,52 zł został zaksięgowany na rachunku powódki w dniach 18.03.2021 r., 06.04.2021 r., 07.04.2021 r. oraz 13.04.2021 r. Usługodawca odmówił zwrotu pozostałych 29 płatności. Dokumenty dotyczące odmowy przesłano w załączeniu.

dowód: pismo k.42-42v

Powódka otrzymała zwrot następujących środków:

1.  2021-04-13 2021-04-13 (...) 11.432,40 PLN

2.  2021-04-13 2021-04-13 (...) 10.074,04 PLN

3.  2021-04-13 2021-04-13 (...) 10.074,04 PLN

4.  2021-04-13 2021-04-13 (...) 9.253,64 PLN

5.  2021-04-13 2021-04-13 (...) 9.253,64 PLN

6.  2021-04-13 2021-04-13 (...) 9.253,64 PLN

7.  2021-04-13 2021-04-13 (...) 4.626,82 PLN

8.  2021-04-13 2021-04-13 (...) 2.313,41 PLN

9.  2021-04-13 2021-04-13 (...) 2.313,41 PLN

10.  2021-04-13 2021-04-13 (...) 2.312,19 PLN

11.  2021-04-13 2021-04-13 (...) 2.312,19 PLN

12.  2021-04-07 2021-04-07 (...) 23.531,40 PLN

13.  2021-04-07 2021-04-07 (...) 23.478,87 PLN

14.  2021-04-07 2021-04-07 (...) 14.038,67 PLN

15.  2021-04-07 2021-04-07 (...) 14.038,67 PLN

16.  2021-04-07 2021-04-07 (...) 4.661 PLN

17.  2021-04-07 2021-04-07 (...) 2.320,04 PLN

18.  2021-04-07 2021-04-07 (...) 2.320,04 PLN

19.  2021-04-06 2021-04-06 (...) 23.472,75 PLN

20.  2021-04-06 2021-04-06 (...) 23.472,75 PLN

21.  2021-04-06 2021-04-06 (...) 23.465,61 PLN

22.  2021-04-06 2021-04-06 (...) 23.397,78 PLN

23.  2021-04-06 2021-04-06 (...) 23.341,68 PLN

24.  2021-04-06 2021-04-06 (...) 18.718,22 PLN

25.  2021-04-06 2021-04-06 (...) 14.038,67 PLN

26.  2021-04-06 2021-04-06 (...) 9.336,67 PLN

27.  2021-04-06 2021-04-06 (...) 4.675,07 PLN

28.  2021-03-18 2021-03-18 (...) 1.402,15 PLN

29.  2021-03-18 2021-03-18 (...) 46,22 PLN.

dowód: reklamacja z 23 marca 2021 r. k.212-214

W piśmie z dnia 22 kwietnia 2021r. powódka przyznała, że jej pierwotny wniosek
o chargeback faktycznie odnosił się do działań firmy (...), a nie (...) Ltd. Oświadczyła, że chciałaby zainicjować spór również z tym usługodawcą. Odniosła się również do odpowiedzi (...) Ltd i (...) w zakresie wniesionej przez nią reklamacji.

dowód: pismo k.163-166

W piśmie z 14 maja 2021 r. bank wyjaśnił powódce, że wyczerpał możliwości dalszego wystąpienia o zwrot środków w ramach procedury chargeback dla kwestionowanych przez nią transakcji i pouczył, że zwrotu środków powinna dochodzić we współpracy z właściwymi organami ścigania (dowód: pismo k.44-44v).

W dniu 19 maja 2021 r. M. R. złożyła reklamację do banku, w której zarzuciła, że gdyby procedura chargeback została uruchomiona szybciej to prawdopodobnie uzyskałaby całość skradzionej jej kwoty. Podniosła, że w żaden sposób nie uzasadniono, dlaczego w ramach procedury chargeback zwrócono powódce tylko 300.000 zł, a nie zrobiono tego w odniesieniu do pozostałych 700.000 zł. Podważyła fakt wystąpienia przez bank o zwrot pełnej kwoty.

dowód: pismo k.47-48

Pozwany bank wyjaśnił, że otrzymał akceptację dla 29 transakcji, a dla 29 otrzymał odmowę zwrotu. Odwołał się od tej decyzji do (...) instytucji rozliczającej usługodawcę od otrzymanych decyzji odmownych (prearbitraż) – z powołaniem na stanowisko powódki oraz przekazaną przez nią dokumentację. Postępowanie zakończyło się również odmową zwrotu środków, wobec czego pozwany utracił możliwość wystąpienia
w imieniu powódki o zwrot środków w oparciu o procedurę chargeback. (...) wskazał, że otrzymana od usługodawców dokumentacja wskazuje, że powódka wyraziła zgodę na realizację kwestionowanych transakcji oraz zaakceptowała ryzyko związane
z inwestowaniem. W celu identyfikacji powódka udostępniła zdjęcia dowodu osobistego, karty płatniczej oraz wyciąg z rachunku bankowego. Usługodawca zawarł odpowiednie ostrzeżenia na swojej stronie internetowej. Otwarcie konta i realizacja usługi odbyła się zgodnie z obowiązującym u usługodawcy regulaminem, który powódka zaakceptowała. Transakcje były zaś autoryzowane, co oznacza, że pozwany nie miał podstaw do ich odrzucenia.

dowód: pismo k.50-50v, odpowiedź (...) k.173-175 i tłumaczenie na polski k.319-325

Powódka w piśmie z dnia 12 lipca 2021 r. zwróciła się do banku o ponowne zwrócenie się do instytucji rozliczającej usługodawcę o rozpatrzenie jej sprawy i podanie przyczyn, dlaczego sprawa została już zamknięta pomimo ciągłych odwołań klienta.

dowód: pismo k.167

W piśmie z dnia 3 sierpnia 2021 r. pozwany poinformowała powódkę, że nie ma możliwości przekazania jej pisma do instytucji rozliczającej usługodawcę. Z uwagi na czas, jaki upłynął od realizacji transakcji proces chargeback został zakończony. Bank pośredniczył w ewentualnym odzyskaniu pieniędzy na rachunek w przypadku zastosowania procedury chargeback. Wyczerpał już dalsze możliwości prowadzenia w imieniu powódki próby odzyskania środków.

dowód: pismo k.160

W dniu 9 sierpnia 2021 r. powódka wystosowała do pozwanego banku wezwanie do niezwłocznej zapłaty kwoty 934.995,84 zł. Wskazała, że gdyby procedura chargeback została przez bank szybciej uruchomiona to jest wielce prawdopodobne, że powódka odzyskałaby całość skradzionej kwoty (dowód: wezwanie do zapłaty k.52).

Pozwany nie uwzględnił roszczeń powódki (dowód: pismo z 02.09.2021 r. k.161).

Zgodnie z § 83 ust. 5 i 7 Regulaminu ogólnego świadczenia usług bankowych dla osób fizycznych w Banku (...) S.A., bank rozpatruje reklamacje dotyczące usług płatniczych w rozumieniu ustawy, udzielając odpowiedzi niezwłocznie, nie później niż w terminie 15 dni roboczych od dnia wpływu reklamacji do banku. W szczególnie skomplikowanych przypadkach, gdy rozpatrzenie reklamacji dotyczącej usługi płatniczej nie jest możliwe w ciągu 15 dni roboczych, termin ten może ulec wydłużeniu do 35 dni roboczych.

dowód: Regulamin k.54-62

Chargeback to procedura reklamacyjna świadczona przez akceptanta karty – bank jest jedynie pośrednikiem pomiędzy klientem a podmiotem świadczącym usługę obciążenia zwrotnego. Chargeback nie stanowi instytucji prawa powszechnie obowiązującego, a zasady dotyczące chargeback są unormowane w regulaminie organizacji kartowych. Katalog okoliczności mogących stanowić podstawę do wszczęcia procedury nie jest zamknięty. Nie ma regulaminu procedury chargeback w języku polskim. Jedyną wersją jest wersja angielska i jest ona dostępna na stronie organizacji płatniczej (...) (dowód: pismo banku k.67 i k162). Dlatego też bank odmówił dostarczenia powódce regulaminu procedury chargeback w języku polskim (dowód: reklamacja z 18.09.2021 r. k.169).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów
z dokumentów, uznanych przez Sąd za mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Treść tych dokumentów nie budziła wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, jak
i wiarygodności. Nie była również kwestionowana przez strony.

Zeznaniom powódki Sąd dał wiarę w zakresie w jakim znajdowały potwierdzenie
w dowodach z dokumentów. Z korespondencji mailowej powódki z bankiem (k.328-329) wynika jednoznacznie, że powódka cofnęła reklamacje z 1 i 4 kwietnia 2020 r., a nie wstrzymała jak twierdziła w toku postępowania. Z kolei potwierdzenie z systemu kancelaryjnego (k.330) i książka nadawcza (k.331-338, płyta CD k.285) podważają twierdzenia powódki o braku skierowania do niej pisma z dnia 3 grudnia 2020 r.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu jako bezzasadne.

Powódka wywodziła swoje roszczenie z twierdzenia, że bank nie uruchomił w terminie procedury chargeback, co skutkowało niemożnością odzyskania przez nią wszystkich środków oraz że bank nie wystąpił o zwrot wszystkich 58 zareklamowanych transakcji do wystawcy karty płatniczej.

Wyjaśnić należy, że chargeback to procedura reklamacyjna świadczona przez akceptanta karty – bank jest jedynie pośrednikiem pomiędzy klientem a podmiotem świadczącym usługę obciążenia zwrotnego. Chargeback nie stanowi instytucji prawa powszechnie obowiązującego, a zasady dotyczące chargeback są unormowane w regulaminie organizacji kartowych. Katalog okoliczności mogących stanowić podstawę do wszczęcia procedury nie jest zamknięty, przy czym w zależności od rodzaju zjawiska, które stanowi przedmiot reklamacji wydawca karty płatniczej może zażądać od posiadacza karty płatniczej spełnienia dodatkowych warunków, uzależniając od nich rozpoczęcie procedury chargeback.

Wbrew twierdzeniom powódki bank uruchomił procedurę chargeback w stosunku do wszystkich 58 transakcji kartami płatniczymi i to pomimo tego, że wniosek powódki z 10 listopada 2020 r. nie obejmował transakcji z (...) Pozwany niezwłocznie po otrzymaniu reklamacji powódki i nie czekając na dostarczenie przez powódkę dokumentów, o których mowa w piśmie z 3 grudnia 2020 r., zwrócił się do usługodawcy (...), a także nieobjętego wnioskiem(...). o przekazanie wyjaśnień dotyczących płatności kartą.
Z uwagi na to, że wszystkie płatności były autoryzowane przez powódkę, do wszczęcia procedury chargeback konieczne było załączenie dodatkowych dokumentów, tj.: informacji co jest niezgodne z umową (należy udokumentować rozbieżności między ofertą a otrzymaną usługą); datę dostarczenia usługi; dyspozycję zamknięcia rachunku u usługodawcy – kopia
z widoczną datą złożenia dyspozycji zamknięcia rachunku u usługodawcy; kopia rachunku inwestycyjnego z datą, saldem na rachunku w momencie złożenia dyspozycji wypłaty; wszystkie posiadane dokumenty dotyczące transakcji – umowa, regulamin, dyspozycja wypłaty środków, korespondencja z usługodawcą etc.; pełna korespondencja z usługodawcą w sprawie zlecenia, wycofania płatności. Powódka nie udowodniła, że w/w dokumenty złożyła już przy wniosku z dnia 10 listopada 2020 r., co czyniło pismo banku z dnia 3 grudnia 2020 r. bezprzedmiotowym. Pozwany udowodnił, że wysłał pismo powódce, a z uwagi na nie wpłynięcie dokumentów, nie mógł zakończyć reklamacji w terminie do 31 grudnia 2020 r. Pozwany wszczął procedurę chargeback w dniu 9 lutego 2021 r. po otrzymaniu wyjaśnień od powódki, a procedura obejmowała 58 transakcji kartami (...) W ramach tej procedury usługodawca uznał zgłoszenie w zakresie 29 transakcji: 26 kartą (...) oraz 3 kartą (...)Zwrot środków w łącznej kwocie 322.976,52 zł został zaksięgowany na rachunku powódki w dniach 18.03.2021 r., 06.04.2021 r., 07.04.2021 r. oraz 13.04.2021 r. Usługodawca odmówił zwrotu pozostałych 29 płatności wskazując, że środki
z tych transakcji zostały zainwestowane, a powódka była pouczona o ryzyku inwestycyjnym. Pozwany odwołał się od odmowy zwrotu do (...) instytucji rozliczającej usługodawcę od otrzymanych decyzji odmownych (prearbitraż) – z powołaniem na stanowisko powódki oraz przekazaną przez nią dokumentację. Postępowanie zakończyło się również odmową zwrotu środków, wobec czego pozwany utracił możliwość wystąpienia
w imieniu powódki o zwrot środków w oparciu o procedurę chargeback.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że powódka nie udowodniła spełnienia przesłanek z art. 471 k.c., zgodnie z którym dłużnik jest obowiązany do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności. W świetle powyższego przepisu przesłankami odpowiedzialności kontraktowej są: niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania, powstanie szkody oraz adekwatny związek przyczynowy pomiędzy naruszeniem przez dłużnika więzi zobowiązaniowej a szkodą wierzyciela. Wszystkie te przesłanki muszą być spełnione kumulatywnie. Dłużnik może jednak uwolnić się od odpowiedzialności, jeżeli wykaże, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania nastąpiło na skutek okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności. Odpowiedzialność odszkodowawcza banku
w płaszczyźnie realizacji owego obowiązku kształtuje się więc na zasadzie winy, która może polegać na podjęciu działania sprzecznego z obowiązkiem dłużnika, jak i na zamierzonym powstrzymaniu się od działania, pomimo istnienia obowiązku czynnego zachowania się, jak
i na niedbalstwie, rozumianym jako niedołożenie należytej staranności. W świetle dokonanych przez Sąd ustaleń faktycznych nie istnieje związek przyczynowy pomiędzy działaniem banku a szkodą powódki. Data wszczęcia procedury chargeback nie była powodem odmowy zwrotu środków, a stanowisko (...) i (...)
o zainwestowaniu środków zgodnie z wolą powódki. Powódka dokonywała transakcji na platformie (...) w okresie od kwietnia do października 2020 r., pomimo tego, że już
w reklamacji z dnia 1 kwietnia 2020 r. wskazywała, że firma (...) na rzecz, której przelała środki i nawiązała umowę przez telefon w dniu 27 marca 2020 r. świadczy usługi nielegalnie na polskim rynku, nie posiada licencji KNF i nie obowiązują jej polskie prawa, jak przy instytucjach brokerskich. Z niezrozumiałych dla Sądu powodów powódka cofnęła tą reklamację i zażądała natychmiastowego odblokowania środków z uwagi na niemożność inwestowania, co potwierdzają maile powódki kierowane do banku. Szkoda powódki powstała zatem na skutek jej nieracjonalnych działań, a nie działań banku jako pośrednika
w procedurze chargeback.

Rację ma również pozwany wskazując, że w świetle § 84 ust. 4 Regulaminu ogólnego świadczenia usług bankowych dla osób fizycznych w Banku (...) S.A. bank nie miał obowiązku poinformowania organów ścigania o popełnieniu przestępstwa na szkodę powódki albowiem przepis ten dotyczy transakcji nieautoryzowanych, a każda transakcja dokonana przez powódkę była przez nią autoryzowana kodem SMS bądź przy pomocy aplikacji mobilnej w ramach usługi 3D Secure. Zgodnie z art. 46 ust. 3 ustawy z dnia 19 sierpnia
2011 r. o usługach płatniczych płatnik odpowiada za nieautoryzowane transakcje płatnicze
w pełnej wysokości, jeżeli doprowadził do nich umyślnie albo w wyniku umyślnego lub będącego skutkiem rażącego niedbalstwa naruszenia co najmniej jednego z obowiązków,
o których mowa w art. 42. Z kolei zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o usługach płatniczych użytkownik uprawniony do korzystania z instrumentu płatniczego jest obowiązany korzystać z instrumentu płatniczego zgodnie z umową ramową oraz zgłaszać niezwłocznie dostawcy lub podmiotowi wskazanemu przez dostawcę stwierdzenie utraty, kradzieży, przywłaszczenia albo nieuprawnionego użycia instrumentu płatniczego lub nieuprawnionego dostępu do tego instrumentu. Zgodnie z ust. 2 w/w artykułu w celu spełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, użytkownik, z chwilą otrzymania instrumentu płatniczego, podejmuje niezbędne środki służące zapobieżeniu naruszeniu indywidualnych danych uwierzytelniających, w szczególności jest obowiązany do przechowywania instrumentu płatniczego z zachowaniem należytej staranności oraz nieudostępniania go osobom nieuprawnionym. Jak wynika z art. 44 ust. 1 ustawy o usługach płatniczych użytkownik niezwłocznie powiadamia dostawcę o stwierdzonych nieautoryzowanych, niewykonanych lub nienależycie wykonanych transakcjach płatniczych. Pozwany nie naruszył też przepisów ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu albowiem żadna kwota transakcji dokonanej przez powódkę nie przekroczyła 15.000 euro, a obowiązek informacyjny zgodnie z art. 72 powyższej ustawy dotyczy jednorazowej wpłaty/wypłaty gotówkowej o wartości przekraczającej równowartość 15.000 euro albo jednorazowej transakcji bezgotówkowej o takiej wartości. Odnosząc się do zarzutów związanych z brakiem udzielenia rzetelnej informacji w zakresie oferowanej usługi chargeback oraz zaniechania przekazania powódce regulaminu chargeback w języku polskim, należy wskazać, że pozwany nie świadczy usługi chargeback, a jedynie pełni rolę pośrednika pomiędzy klientem a akceptantem karty. Nie ma regulaminu procedury chargeback w języku polskim. Jedyną wersją jest wersja angielska
i jest ona dostępna na stronie organizacji płatniczej (...). Bank nie miał obowiązku przetłumaczenia tego dokumentu dla powódki. Bank odmawiając powódce dostarczenia regulaminu procedury chargeback w języku polskim nie naruszył przepisów ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta, ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną oraz ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Mając na uwadze zasadę odpowiedzialności za wynik procesu, Sąd zasądził od powódki na rzecz pozwanego zwrot kosztów procesu w kwocie 1.097 zł, obejmującej koszty zastępstwa procesowego
w wysokości czterokrotności stawki minimalnej ustalonej na podstawie § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, oraz opłatę skarbową od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.
O odsetkach należnych od zasądzonych kosztów orzeczono zgodnie z art. 98 § 1 ¹ k.p.c.