Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lipca 2022 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Edyta Bryzgalska

Protokolant: sekretarz sądowy Weronika Kutyła

po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2022 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. B.

przeciwko (...) Bankowi (...) w C.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od A. B. na rzecz (...) Banku (...)
w C. kwotę 15.017 zł (słownie: piętnaście tysięcy siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Sygn. akt XXV C 1957/21

UZASADNIENIE

A. B. (poprzednio B.-C.) wniosła pozew przeciwko (...) Bankowi (...) w C. o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego:

-

nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z weksla Sądu Okręgowego w Płocku sygn. akt I Nc 62/18 z dnia 20 kwietnia 2018 r. zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 10 grudnia 2019 r. oraz

-

postanowienia Sądu Okręgowego w Płocku o wydaniu dalszego tytułu wykonawczego „numer 3” z dnia 2 grudnia 2019 r. nadanego nakazowi zapłaty z dnia 20 kwietnia
2018 r. przez Sąd Okręgowy w Płocku w stosunku do A. B..

Powódka wniosła także o zasądzenie kosztów postępowania na jej rzecz według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje żądanie powódka wskazała, że Sąd Okręgowy w Płocku wydał nakaz zapłaty w sprawie I Nc 62/18, którym uwzględnił żądanie (...) Banku (...) w C. zapłaty na jego rzecz należności wynikających z weksla wystawionego w związku z umową nr (...) o kredyt inwestycyjny konsorcjalny oraz z umową nr (...) o kredyt inwestycyjny konsorcjalny w łącznej kwocie 4.620.790,58 zł. Powódka podniosła, że w ramach umowy nr (...) ustanowiono limit odpowiedzialności wekslowej solidarnej poręczycieli wekslowych do kwoty 1.300.000 zł, tym samym (...) Bank (...) w C., wnosząc pozew o wydanie nakazu zapłaty, nieprawidłowo skonstruował swoje żądanie, co skutkowało nie uwzględnieniem ograniczonej odpowiedzialności poręczycieli wekslowych w treści nakazu zapłaty. Powódka zaznaczyła, że Sąd Okręgowy w Poznaniu wydając nakaz zapłaty uwzględnił ograniczenie poręczycieli wekslowych do kwoty 1.300.000 zł. Po wydaniu nakazu zapłaty w sprawie I Nc 62/18 wierzytelność z obu ww. umów kredytowych została przejęta przez (...) Bank
z siedzibą w P.. Bank ten wystąpił z pozwem o zasądzenie na jego rzecz kwoty wynikającej z umowy nr (...), wskutek czego Sąd Okręgowy w Poznaniu wydał nakaz zapłaty dotyczący tego samego zobowiązania, co Sąd Okręgowy w Płocku. Z tego powodu, zdaniem powódki, konieczne jest uchylenie klauzuli wykonalności nadanej przez Sąd Okręgowy w Płocku w dniu 2 grudnia 2019 r. nakazowi zapłaty w sprawie I Nc 62/18, gdyż (...) Bank (...) w C. nie jest uprawniony do dochodzenia kwot pieniężnych z wydanego na jego rzecz nakazu zapłaty. Utrzymanie tego stanu rzeczy prowadzi do dublowania się wierzytelności dłużnika.

(...) Bank (...) w C. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości jako bezzasadnego oraz o zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych ( k.298-301).

Pozwany zaprzeczył, aby po wydaniu kwestionowanego tytułu wykonawczego (...)Bank S.A. przejął wierzytelności przysługujące (...) Bankowi (...)
w C. z tytułu umów kredytowych nr (...) oraz aby przy zawieraniu powyższych umów został ustalony limit odpowiedzialności wekslowej poręczycieli wekslowych, który nie został uwzględniony w treści tytułu egzekucyjnego. Takie ograniczenie nie wynika z deklaracji wekslowej, a przede wszystkim z treści weksla. Podkreślił, że na każdym etapie, tj. zarówno zawierania tych umów, jak i ich restrukturyzacji
i zawierania związanych z nimi ugód, udział banków nie zmieniał się i wynosił po 50%. Na rzecz każdego z banków zostały wystawione odrębne zabezpieczenia w postaci poręczenia wekslowego i cywilnego i każdy z banków, czyli (...) Bank (...) w C. oraz (...)Bank S.A. osobno dochodzą swoich roszczeń z tytułu ww. umów kredytowych. Nieuprawnione jest zatem twierdzenie o dublowaniu się tytułów wykonawczych. Pozwany zaznaczył, że nie dokonał sprzedaży ani przeniesienia przysługującej mu wobec dłużniczki wierzytelności na inny podmiot. Poza tym dłużniczka nie zgłosiła zarzutów do przedmiotowego nakazu zapłaty i stwierdzonego nim roszczenia. Natomiast twierdzenie powódki, że część wierzytelności z umowy nr (...) została spłacona jest nieudowodnione i nieprawdziwe. Pozwany podkreślił, że powództwo opozycyjne skierowane przeciwko tytułowi wykonawczemu nie może służyć ponownemu merytorycznemu rozpoznaniu sprawy.

W dalszym toku postępowania strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska
w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 26 lipca 2010 r. pomiędzy (...) Bankiem (...) w C. ( (...) w C.) a (...) Bankiem (...) S.A. w P. ( (...)
w P.) została zawarta umowa szczegółowa nr (...) w sprawie wspólnego kredytowania w ramach konsorcjum. Przedmiotem umowy było wspólne udzielenie kredytu inwestycyjnego dla (...) sp. z o.o. na zakup gruntu oraz budowę hali produkcyjnej wraz z infrastrukturą do produkcji peletu w kwocie 7.000.000 zł od dnia 26 lipca 2011 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. Udział stron konsorcjum w kwocie udzielonego kredytu ustalono po 50% tj. po 3.500.000 zł. Wierzytelność banków z tytułu udzielonego kredytu ustalono jako solidarną w rozumieniu art. 367 k.c.

dowód: umowa szczegółowa k.127-128

W dniu 26 lipca 2010 r. pomiędzy (...) sp. z o.o. jako kredytobiorcą
a konsorcjum, w skład którego wchodził (...) Bank (...) w C. oraz (...)Bank S.A., została zawarta umowa kredytu nr (...) o kredyt inwestycyjny konsorcjalny (dalej też jako Umowa Kredytowa nr (...)), na podstawie której banki udzieliły kredytobiorcy kredytu inwestycyjnego długoterminowego w kwocie 7.000.000 zł na okres od 26 lipca 2010 r. do 31 grudnia 2020 r. Prawne zabezpieczenie kwoty udzielonego kredytu stanowiły m.in. cztery weksle własne in blanco wystawione przez (...) sp. z o.o., oraz poręczenie cywilne i wekslowe udzielone m.in. przez A. B. do kwoty 3.500.000 zł. Poręczyciele wekslowi byli jednocześnie poręczycielami cywilnymi. Warunki umowy dotyczące prolongaty rat kredytu zostały zmienione Aneksem nr (...) z dnia 24 czerwca 2011 r. do umowy nr (...).

dowód: umowa kredytu nr (...) k.120-123, Aneks nr (...) do umowy nr (...) k.124-126, weksel własny na zabezpieczenie Umowy Kredytowej nr (...) k.34-35

Natomiast w dniu 14 marca 2014 r. strony Umowy Kredytowej nr (...) oraz poręczyciele wekslowi, w tym A. B., zawarli ugodę nr (...) (dalej także jako Ugoda nr 1), na mocy której odroczono termin spłaty Umowy (...) nr (...), a kredytobiorca oraz poręczyciele wekslowi uznali istnienie, wysokość i wymagalność wierzytelności przysługującej (...) Bankowi (...) w C. oraz (...)Bank S.A. na które złożyły się:

-

wymagalny kapitał – 6.005.857,22 zł (w tym udział (...) w C. – 3.002.848,94 zł i udział (...)Bank S.A. – 3.003.008,28 zł),

-

odsetki kapitałowe – 280.772,28 zł (w tym udział (...) w C. – 152.026,02 zł i udział (...)Bank S.A. – 128.746,26 zł),

-

odsetki karne – 58.770,22 zł (w tym udział (...) w C. – 17.112,13 zł i udział (...)Bank S.A. – 41.658,09 zł),

-

zaległa prowizja na rzecz (...) w C. – 7.000 zł.

dowód: ugoda nr (...) k.138-141

Kredytobiorca (...) sp. z o.o. oraz poręczyciele wekslowi nie wywiązali się
z warunków Ugody do umowy nr (...). Wymagalne zadłużenie z tytułu Umowy kredytowej nr (...) na dzień 1 grudnia 2017 r. wynosiło łącznie 3.014.586,85 zł, w tym 2.745.825 zł należności głównej oraz 268.741,85 zł wymagalnych odsetek i 20 zł tytułem prowizji. Wobec powyższego (...) Bank (...) w C. skierował do kredytobiorcy oraz poręczycieli wekslowych wezwanie do zapłaty zadłużenia z tytułu Umowy Kredytowej nr (...), a następnie, wobec braku spłaty, uzupełnił weksel własny in blanco. Pismem z dnia 20 listopada 2017 r. (...) w C. zawiadomił A. B., jako poręczyciela wekslowego, o uzupełnieniu weksla własnego in blanco zgodnie z deklaracją wekslową z dnia 14 marca 2014 r. poręczonego przez A. B. tytułem zabezpieczenia wierzytelności banku wynikających z umowy kredytu nr (...). Wezwał jednocześnie powódkę do zapłaty kwoty wekslowej tj. 3.014.586,85 zł do dnia 1 grudnia 2017 r.

dowód: zawiadomienie poręczyciela wekslowego i wezwanie do zapłaty k.33, weksel własny na zabezpieczenie Umowy Kredytowej nr (...) k.34-35, wyciąg z ksiąg nr (...)

(...)Bank S.A. w P. jest następcą prawnym (...) S.A. z siedzibą w P.. Pismem z dnia 20 listopada 2018 r. Departament Restrukturyzacji i Windykacji (...)-Bank S.A. zawiadomił (...) sp. z o.o. o przejęciu wierzytelności z tytułu umowy kredytu nr (...) o kredyt inwestycyjny konsorcjalny oraz Ugody nr 1. Wskazano też, że na dzień sporządzenia pisma wymagalna zaległość z tytułu ww. umowy wynosi 3.376.845,79 zł
i wezwano do zapłaty tej kwoty.

dowód: zawiadomienie o przejęciu wierzytelności k.79 -80

W dniu 26 lipca 2010 r. pomiędzy (...) w C. a (...) S.A. w P. została zawarta umowa szczegółowa nr (...) w sprawie wspólnego kredytowania w ramach konsorcjum. Przedmiotem umowy było wspólne udzielenie kredytu inwestycyjnego dla (...) sp. z o.o. na finansowanie działalności bieżącej w kwocie 2.900.000 zł do dnia 25 lipca 2011 r. Udział stron konsorcjum w kwocie udzielonego kredytu ustalono po 50% tj. po 1.450.000 zł. Wierzytelność banków z tytułu udzielonego kredytu ustalono jako solidarną w rozumieniu art. 367 k.c.

dowód: umowa szczegółowa nr (...) k.55-56

W dniu 26 lipca 2010 r. pomiędzy (...) sp. z o.o. jako kredytobiorcą a konsorcjum, w skład którego wchodził (...) Bank (...) w C. oraz (...) S.A. w P., którego następcą prawnym jest (...)Bank S.A., została zawarta umowa kredytu nr (...) o kredyt obrotowy rewolwingowy konsorcjalny, na podstawie której banki udzieliły kredytobiorcy kredytu rewolwingowego w rachunku kredytowym w kwocie 2.900.000 zł. Prawne zabezpieczenie kwoty udzielonego kredytu stanowiły m.in. dwa weksle własne in blanco wystawione przez (...) sp. z o.o. oraz poręczenie cywilne i wekslowe. A. B. udzieliła (...) w C. poręczenia za zobowiązania (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wynikające z umowy nr (...)
w wysokości 2.900.000 zł. Na podstawie art. 97 ust. 2 Prawa bankowego poddała się dobrowolnie egzekucji w trybie k.p.c. z zastrzeżeniem, że banki będące stroną umowy mogą wystawić bankowy tytuł egzekucyjny do kwoty zadłużenia wynoszącej nie więcej niż 1.300.000 zł.

dowód: umowa kredytu nr (...) k.42-46, deklaracja wekslowa
z 14.03.2014r. k.36-37, poręczenie cywilne za spłatę kredytu z 26.07.2010 r. k.38-39

Na wniosek kredytobiorcy (...) sp. z o.o. Aneksem nr (...) z dnia 24 czerwca 2010 r. do Umowy Kredytowej nr (...) zawartym pomiędzy (...) w C. a (...) S.A.
w P. dokonano prolongaty kredytu obrotowego do dnia 25 lipca 2012 r. Następnie Aneksem nr (...) do Umowy (...) nr (...) z dnia 30 stycznia 2012 r. wyznaczono ostateczny termin spłaty kredytu na dzień 25 lipca 2012 r. Kwotę do spłaty wskazano 2.900.000 zł, przy czym po 1.450.000 zł dla (...) w C. i dla (...) S.A. Aneksem nr (...) z dnia 20 lipca 2012 r. prolongatę spłaty kredytu przedłużono do 25 lipca 2013 r. W Aneksach nr (...) zapisano, że zapewnieniem spłaty jest zabezpieczenie w postaci poręczenia cywilnego
i wekslowego do 1.300.000 zł.

dowód: Aneks nr (...) k.50-51, Aneks nr (...) k.51, Aneks nr (...) k.53-54

Strony Umowy Kredytowej nr (...) oraz poręczyciele wekslowi, w tym A. B., zawarli w dniu 14 marca 2014 r. ugodę nr (...) (dalej Ugoda 2), na mocy której odroczono termin spłaty Kredytu 2, a kredytobiorca oraz poręczyciele wekslowi uznali istnienie, wysokość i wymagalność wierzytelności przysługującej (...) Bankowi (...) w C. oraz (...) Bank S.A., na które złożyły się:

-

wymagalny kapitał – 2.900.000 zł (w tym udział (...) Banku (...)
w C. – 1.450.000 zł i udział (...) Bank S.A. 1.450.000 zł),

-

odsetki kapitałowe i karne – 180.515,07 zł (w tym udział (...) Banku (...) w C. – 90.257,54 zł i udział (...) Bank S.A. 90.257,54 zł).

W § 1 ugody banki oświadczyły, że przysługuje im wierzytelność pieniężna wobec dłużników solidarnych wynikająca z poręczenia wg prawa cywilnego i wekslowego za zobowiązania dłużnika wynikające z Umowy Kredytowej nr (...) do kwoty 1.300.000 zł.

dowód: Ugoda 2 k.47-49

Kredytobiorca oraz poręczyciele wekslowi nie wywiązali się z warunków Ugody nr 2, wobec czego (...) Bank (...) w C., skierował do kredytobiorcy oraz poręczycieli wekslowych wezwanie do zapłaty zadłużenia z tytułu Umowy (...) nr (...). Na dzień 1 grudnia 2017 r. na wymagalne zadłużenie (...) sp. z o.o. wynikające
z Umowy Kredytowej nr (...) składały się: należność główna w kwocie 1.440.725 zł, odsetki wymagalne 155.458,73 zł i prowizje w łącznej kwocie 20 zł, tj. razem 1.596.203,73 zł.

dowód: wyciąg z ksiąg bankowych nr (...) k.40

Pismem z dnia 20 listopada 2018 r. Departament Restrukturyzacji i Windykacji (...)-Bank S.A. zawiadomił (...) sp. z o.o. o przejęciu wierzytelności z tytułu umowy kredytu nr (...) o kredyt obrotowy rewolwingowy konsorcjalny oraz Ugody nr 2. Wskazano też, że na dzień sporządzenia pisma wymagalna zaległość z tytułu ww. umowy wynosi 1.771.796,44 zł i wezwano do zapłaty tej kwoty.

dowód: zawiadomienie o przejęciu wierzytelności k.41

Wobec nieuregulowania należności wynikających z Umowy Kredytowej nr (...)Bank S.A. wypełnił weksel własny in blanco wystawiony 14 marca 2014 r. przez (...) sp. z o.o. i poręczony m. in. przez A. B. na sumę wekslową 1.854.687,47 zł z terminem płatności na dzień 18 czerwca 2019 r.

dowód: kopia weksla k.58

Pozwem z dnia 7 marca 2018 r. (...) Bank (...) w C. wystąpił przeciwko grupie pozwanych, w tym A. B., o zapłatę solidarnie przez pozwanych kwoty 4.610.790,58 zł. Podstawę faktyczną roszczenia zgłoszonego przez ten bank stanowiły: w zakresie kwoty 3.014.586,85 zł umowa nr (...) o kredyt inwestycyjny konsorcjalny oraz w zakresie kwoty 1.596.203,73 zł umowa nr (...) o kredyt inwestycyjny konsorcjalny.

dowód: pozew w aktach I Nc 62/18 SO w Płocku

W dniu 20 kwietnia 2018 r. Sąd Okręgowy w Płocku w sprawie o sygn. akt I Nc 62/18 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z weksla uwzględniając roszczenie (...) Banku (...) w C. i zasądzając od pozwanych, w tym od A. B. solidarnie kwotę 4.610.790,58 zł oraz kwotę 32.217 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Przedmiotowy tytuł egzekucyjny stał się prawomocny w stosunku do A. B. z dniem 6 czerwca 2018 r.

dowód: nakaz zapłaty k.239 akt I Nc 62/18 SO w Płocku, stwierdzenie prawomocności k.256 akt I Nc 62/18 SO w Płocku

Nakaz zapłaty zaopatrzono klauzulą wykonalności w dniu 23 sierpnia 2018 r. (dowód: nakaz zapłaty k.239 akt I Nc 62/18 SO w Płocku).

Postanowieniami z 1 kwietnia 2020 r. i 3 listopada 2020 r. Sąd Okręgowy w Płocku odrzucił zarzuty A. B. od nakazu zapłaty (dowód: postanowienie k.524
i k.761 akt I Nc 62/18 SO w Płocku).

Postanowieniem z dnia 2 grudnia 2019 r. Sąd Okręgowy w Płocku wydał wierzycielowi (...) Bankowi (...) w C. dalszy tytuł wykonawczy oznaczając go numerem 3 celem prowadzenia egzekucji z nieruchomości A. B..

dowód: postanowienia k.487 akt I Nc 62/18 SO w Płocku

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie W. T., na podstawie powyższego tytułu wykonawczego prowadzi przeciwko A. B. postępowanie egzekucyjne Km 13/20 na rzecz wierzyciela (...) Banku (...) w C.. Na kwotę podlegającą egzekucji składa się należność główna 4.610.790,58 zł, koszty procesu 32.217 zł, opłata egzekucyjna 50.000 zł i wydatki gotówkowe 137,26 zł. Na dzień 30 marca 2022 r. wyznaczono opis i oszacowanie zajętej nieruchomości należącej do powódki.

dowód: pismo z 27 września 2021 r. k. 26; zawiadomienie z 23 stycznia 2020 r. o wszczęciu postępowania k.27, zawiadomienie o terminie opisu i oszacowania lokalu k.288

Pozwem z dnia 23 grudnia 2019 r. (...)Bank S.A. w P. wystąpił przeciwko (...) sp. z o.o. oraz poręczycielom cywilnym i wekslowym, w tym A. B. z powództwem o zapłatę solidarnie kwoty 1.854.687,47 zł w postępowaniu upominawczym. Dochodzona tym pozwem kwota stanowiła należność wynikającą z umowy kredytu nr (...) oraz zawartej do niej ugody nr (...), zabezpieczenie której stanowił m.in. weksel własny in blanco wystawiony przez Kredytobiorcę i załączony do ww. pozwu.

dowód: odpis pozwu z 23.2.12.2019. k.59-78; kopia weksla k.58

W dniu 27 lutego 2020 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu w sprawie o sygn. akt IX GNc 1844/19 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, którym uwzględnił w całości żądanie (...) Bank S.A. w P., z zastrzeżeniem, że pozwani, w tym A. B., mają zapłacić z pozwanym (...) sp. z o.o. zobowiązanie do kwoty 1.300.000 zł.

d owód: nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym k.57

(...) sp. z .o.o. z tytułu udzielonego kredytu na podstawie Umowy Kredytowej nr (...) wobec (...)Bank S.A. na dzień 24 luty 2020 r. wynosiło 3.353.141,76 zł,
w tym 2.745.825,00 zł niespłaconego kapitału oraz 788.999,76 zł odsetek (razem zaległy kapitał i odsetki 3.534.824,76 zł).

dowód: wyciąg z ksiąg banku (...)-Bank S.A. k.84-85

Pismem z dnia 9 maja 2019 r. (...)Bank S.A. zawiadomił A. B., jako poręczyciela dłużnika wekslowego, że w związku z nieuregulowaniem należności kredytowych wynikających z umowy kredytu nr (...) o kredyt inwestycyjny konsorcjalny wraz z Aneksem oraz Ugody nr (...), w dniu 9 maja 2019 r. został wypełniony weksel złożony przez dłużnika na sumę 3.534.824,76 zł. Weksel został opatrzony terminem płatności na dzień 18 czerwca 2019 r.

dowód: zawiadomienie poręczyciela k.82

(...)Bank S.A. w P. pozwem z dnia 12 sierpnia 2020 r. skierowanym przeciwko (...) sp. z o.o. oraz poręczycielom cywilnym i wekslowym, w tym A. B. wniósł o zapłatę solidarnie kwoty 3.354.824,76 zł. Przedmiotowa kwota stanowiła należność wynikającą z Umowy (...) nr (...) i Ugody nr 1, na zabezpieczenie której (...) sp. z o.o. wystawiła w dniu 14 marca 2014 r. odrębny weksel własny in blanco na rzecz (...) Bank S.A. w P., poręczony m.in. przez A. B..

dowód: pozew w aktach IX GC 198/21; odpis Umowy (...) nr (...) k. 120-123; umowa konsorcjum do Umowy (...) nr (...) k. 127-137; odpis Ugody nr 1 k.138-141

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie dowodów z dokumentów, których prawdziwość nie była kwestionowana przez strony.

Sąd oddalił wniosek powódki o dołączenie akt sprawy IX GC 473/20 Sądu Okręgowego w Poznaniu, m.in. w celu przeprowadzenia dowodu ze złożonych w tamtym postępowaniu zeznań świadka K. S. jako niemający znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy i zmierzający do przedłużenia postępowania. Istotne okoliczności sprawy zostały bowiem ustalone na podstawie dokumentów złożonych przez powódkę, a także dokumentów zgromadzonych w aktach I Nc 62/18 Sądu Okręgowego w Płocku i IX GC 198/21 Sądu Okręgowego w Poznaniu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu w całości jako bezzasadne.

Zgodnie z art. 840 § 1 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

1)  przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2)  po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne, a także na zarzucie potrącenia;

3)  małżonek, przeciwko któremu sąd nadał klauzulę wykonalności na podstawie art. 787, wykaże, że egzekwowane świadczenie wierzycielowi nie należy się, przy czym małżonkowi temu przysługują zarzuty nie tylko z własnego prawa, lecz także zarzuty, których jego małżonek wcześniej nie mógł podnieść.

Wskazane wyżej podstawy powództwa opozycyjnego są wyczerpujące i zakreślają zakres kognicji sądu w postępowaniu wynikłym na skutek tego powództwa. Powództwo opozycyjne przewidziane w art. 840 k.p.c. nie prowadzi do ponownego merytorycznego rozpoznania sprawy zakończonej prawomocnym orzeczeniem. W związku z tym nie jest dopuszczalna merytoryczna zmiana uprzednio wydanego prawomocnego orzeczenia
w oparciu o ten przepis (por. wyr. SN z 12.12.1972 r., II PR 372/72, Legalis). W uzasadnieniu wyr. z 12.12.1972 r. SN wskazał, że wyrok pozbawiający wykonalności prawomocny nakaz zapłaty został wydany z oczywistym naruszeniem przepisu art. 840 KPC, skoro sąd – pomimo istnienia prawomocnego nakazu zapłaty – dokonał merytorycznej zmiany tego nakazu zapłaty w oparciu o przeprowadzony dowód z opinii biegłego.

Powódka nie wykazała zaistnienia którejkolwiek z podstaw powództwa opozycyjnego. Wbrew jej twierdzeniom wierzytelność (...) Banku (...) w C. stwierdzona prawomocnym nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z weksla Sądu Okręgowego w Płocku sygn. akt I Nc 62/18 z dnia 20 kwietnia 2018 r. zaopatrzonym
w klauzulę wykonalności nie jest tożsama z wierzytelnościami (...)Bank S.A. w P. dochodzonymi w postępowaniach o sygn. akt IX GC 473/20 i IX GC 198/21 przed Sądem Okręgowym w Poznaniu. Z dokumentów zgromadzonych w sprawie, w szczególności umów szczegółowych, umów kredytowych i ugód oraz złożonych w poszczególnych sprawach pozwów jednoznacznie wynika, że (...) Bank (...) w C. oraz (...)Bank S.A. w P. (następca prawny (...) S.A. w P.), działając jako konsorcjum, udzieliły wspólnie, w równych częściach tj. po 50% dwóch kredytów (...) sp.
z o.o., które poręczyła m.in. powódka udzielając poręczenia cywilnego i wekslowego. Kwestionowany tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym
z weksla oraz dalszy tytuł wykonawczy oznaczony nr 3 zostały wydany przez Sąd Okręgowy w Płocku w oparciu o dwa odrębne weksle własne wystawione przez (...) sp. z o.o. na rzecz (...) Banku (...) w C. celem zabezpieczenia wierzytelności tego banku wynikających z dwóch odrębnych stosunków prawnych tj. umowy kredytowej nr (...) i umowy kredytowej nr (...). Natomiast postępowania toczące się m.in. przeciwko powódce przed Sądem Okręgowym w Poznaniu zostały zainicjowane przez (...)Bank S.A., który również dochodzi swoich praw osobno na podstawie umowy kredytowej nr (...) oraz osobno na podstawie umowy kredytowej nr (...). W żadnym zakresie wierzytelności dochodzone w tych trzech postępowaniach sądowych nie pokrywają się. Oba banki dochodzą swoich indywidualnych uprawnień jako wierzyciele względem kredytobiorcy oraz poręczycieli.

Również następstwo prawne po stronie (...) Banku (...) (obecnie (...)Bank S.A.) nie ma wpływu na obowiązki powódki względem któregokolwiek
z wierzycieli kredytowych, a w szczególności na jej zobowiązanie wynikające
z kwestionowanego tytułu wykonawczego, który został wydany na rzecz (...) w C., a nie (...)Bank w P.. Sama kwestia następstwa prawnego (...)Banku S.A. po (...) S.A. w P. nie była przedmiotem sporu pomiędzy stronami. Marginalnie jedynie Sąd zwraca uwagę, że dokumenty przedstawione przez stronę powodową w postaci „zawiadomienia o przejęciu wierzytelności” w żaden sposób nie stanowią dowodu na twierdzenie strony powodowej, że (...)Bank S.A. przejął prawa przysługujące pozwanemu w niniejszej sprawie i tym samym wszedł w posiadanie przysługującej mu wierzytelności orzeczonej nakazem zapłaty w sprawie I Nc 62/18 przez Sąd Okręgowy w Płocku. Dokumenty te zawierają jedynie informację, że jednostka organizacyjna (...)Banku S.A. jaką jest Departament Restrukturyzacji i Windykacji (...)-Bank S.A. przejęła kontrolę
i obsługę części wierzytelności przysługującej temu bankowi.

Za irrelewantne dla rozstrzygnięcia sporu należało uznać zarzuty powódki dotyczące braku ograniczenia jej odpowiedzialności w tytule wykonawczym. Tego rodzaju zarzuty mogły być bowiem podniesione wyłącznie w drodze zarzutów od nakazu zapłaty (por. wyrok S.A. w Szczecinie z16 lipca 2020 r., I ACa 509/19, wyrok Sądu Najwyższego z 12 grudnia 1972 r., II PR 372/72). Powództwo opozycyjne jak już wyżej wskazano nie służy podważaniu prawidłowości zapadłych orzeczeń ani nie prowadzi do ponownego merytorycznego rozpoznania sprawy. Podnoszone przez pełnomocnika powódki okoliczności związane
z brakiem możliwości skutecznego wniesienia zarzutów od nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Okręgowy w Płocku, nie mogą prowadzić do ponownego, merytorycznego rozpoznania spawy w niniejszym postępowaniu.

Powódka nie udowodniła również, aby po powstaniu tytułu egzekucyjnego wierzytelność wygasła w całości bądź w części na skutek spełnienia świadczenia. W tym zakresie ograniczyła się do gołosłownych twierdzeń zawartych w pozwie.

Z uwagi na to, że postępowania toczące się przed Sądem Okręgowym w Poznaniu obejmują wierzytelności przysługujące innemu wierzycielowi ewentualne ograniczenie odpowiedzialności powódki wobec tamtego wierzyciela pozostaje irrelewantne dla rozstrzygnięcia sprawy.

Z powyższych względów żądanie pozwu oddalono.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Mając na uwadze zasadę odpowiedzialności za wynik procesu, Sąd zasądził od powódki na pozwanego zwrot kosztów zastępstwa procesowego ustalonego na podstawie § 2 pkt 8 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie
z dnia 22 października 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800) oraz opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.