Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2018r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. C., Ł. W., R. W. i M. P.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie

z dnia 12 kwietnia 2017 r., sygn. akt II C 263/17

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu dla m. st. Warszawy w Warszawie do ponownego rozpoznania pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach instancji odwoławczej.

SSO Grzegorz Tyliński

Sygn. akt XXVII Ca 1561/17

UZASADNIENIE

Z uwagi, że niniejsza sprawa podlega rozpoznaniu według przepisów o postępowaniu uproszczonym stosownie do art. 505 ¹³ § 2 k. p. c. ograniczono uzasadnienie wyroku do wyjaśnienia jego podstawy prawnej z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja strony powodowej była zasadna.

Sąd Okręgowy uwzględnił apelację w ramach podniesionych zarzutów, a w szczególności podniesionego zarzutu naruszenie art. 233 k. p. c. Jak należy wnioskować z uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia przyczyną oddalenia zgłoszonego w niniejszej sprawie powództwa było uznanie, iż powodowie nie udowodnili, iż stawili się na opóźniony rejs oraz iż istotnie odbyli opóźniony lot na trasie K. – R. w dniu 18 czerwca 2016 r. Tymczasem już w pozwie zaoferowano materiał dowodowy – w przypadku kwestionowania przez pozwaną Spółkę jakichkolwiek faktów określonych treścią tego pozwu – m. in. zmierzający do wykazania odbycia lotu przez powodów we wskazanym dniu. Ponadto przy piśmie z dnia 7 kwietnia 2017 r. powodowie złożyli kopie kart pokładowych, z których może wynikać, iż odbyli oni w dniu 18 lipca lot na trasie K. – R. o godz. 17:50 na miejscach 9A i 9B. Z jednej strony wniosek dowodowy zawarty w pozwie nie został przez Sąd Rejonowy jakkolwiek rozpoznany, zaś wniosek zawarty w piśmie z dnia 7 kwietnia 2017 r. – jakkolwiek oceniony; być może z tej przyczyny, iż chociaż wpłynął do Wydziału w dniu wyrokowania (12 maja 2017 r.), został załączony do akt po upływie ponad dwóch tygodni – w dniu 30 maja 2017 r. (!) Z jednej strony taki sposób wykonywania obowiązków przez pracowników sekretariatu – winien być piętnowany, z drugiej zaś strony nie sposób konsekwencjami takiej obstrukcji obciążać powodów.

W takiej sytuacji ocenić należy dopuszczalność tak złożonych wniosków dowodowych. W tym zakresie zwrócić należy uwagę, iż wniosek dowodowy złożony przy pierwszej czynności podjętej przez stronę w postępowaniu (tu: w pozwie) nie może być już z samej swej istoty uznany za jakkolwiek spóźniony. Tym samym Sąd Rejonowy – o ile istotnie powstałyby jakiekolwiek wątpliwości dotyczące ustaleń co do odbycia przez powodów wskazywanego, opóźnionego lotu – winien w pierwszej kolejności zrealizować wnioski dowodowe zaoferowane przez powodów w pozwie. Co do wniosku zawartego w piśmie z dnia 7 kwietnia 2017 r., to jak należy wnioskować z jednej strony wniosek ten stanowił uszczegółowienie wniosku zawartego w pozwie, z drugiej zaś – obejmował wniosek o dopuszczenie dowodu z dokumentu. Zgodnie z art. 217 § 2 k. p. c. sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich we właściwym czasie bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności. Porządkując niejako powyższe rozważania na tle art. 217 § 2 k. p. c. wskazać należy, iż w pierwszej kolejności Sąd Rejonowy powinien rozpoznać wniosek zawarty w pozwie. W dalszej kolejności ocenić później zgłoszone wnioski dowodowe. Tu zwrócić należy z kolei uwagę, iż wnioski te zostały sformułowane w związku ze stanowiskiem pozwanego zawartym w odpowiedzi na pozew (pismo z dnia 17 marca 2017 r.), a zatem co najwyżej po upływie 21 dni od daty tej odpowiedzi. Nawet jeżeli tak zaoferowane wnioski należałoby uznać za spóźnione, w ocenie Sądu Okręgowego uwzględnienie ich nie spowodowałoby jakiegokolwiek opóźnienia w rozpoznaniu sprawy – zwłaszcza w sytuacji, gdy i tak zachodziła potrzeba zwrócenia się do agenta handlingowego (...) Sp. z o. o. w W., który to wniosek, jak już wskazano został zaoferowany w pozwie. Z kolei przeprowadzenie dowodu z dokumentu, o takim nagromadzeniu treści, jak karta pokładowa, z pewnością nie wpłynie jakkolwiek na tok procesu, zaś w szczególności z pewnością nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy. Tym samym w ocenie Sądu Okręgowego nawet, gdyby uznać wniosku zaoferowane przez powodów w piśmie z dnia 7 kwietnia 2017 r. oraz na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2017 r. za spóźnione, nie sposób zasadnie twierdzić, iż ich przeprowadzenie spowoduje jakąkolwiek zwłokę w postępowaniu.

Nie uszło przy tym uwadze Sądu Okręgowego, iż pismo powodów z dnia 7 kwietnia 2017 r. zostało przedstawione bez dowodu jego nadania pełnomocnikowi pozwanego – chociaż na tym etapie postepowania pozwany reprezentowany był przez zawodowego pełnomocnika. W takiej sytuacji pismo to co do zasady winno zostać zwrócone – zgodnie z art. 132 k. p. c., takiego zarządzenia o zwrocie jednak brak. Kwestia ta jest jednak bardziej złożona – dla skutecznego dokonania zwrotu, o którym mowa w art. 132 k. p. c. jest uprzednie ustalenie, iż powodowie wiedzieli, iż pozwany reprezentowany jest przez zawodowego pełnomocnika – a zatem iż dokonano na ich rzecz jest uprzednie ustalenie, iż powodowie wiedzieli, iż pozwany reprezentowany jest przez zawodowego pełnomocnika – a zatem w praktyce iż dokonano na ich rzecz doręczenia odpisu pełnomocnictwa, chociaż z kolei wnioskować należy, iż skoro pismo to zostało sporządzone w odpowiedzi na odpowiedź na pozew, do której odpis pełnomocnictwa był dołączony, ze znacznym prawdopodobieństwem należy uznać, iż pełnomocnik powodów również odpis takiego pełnomocnictwa otrzymał. W takiej jednak sytuacji należy dokonać zwrotu tego pisma, co pozwoliłoby powodom podjęcie innego rodzaju działań (np. złożenia pisma zawierającego wyłącznie wnioski dowodowe). Okoliczności te nie zmieniają jednak stanowiska Sądu Okręgowego co do potrzeby rozpoznania w pierwszej kolejności wniosków dowodowych zawartych w pozwie.

Na marginesie zwrócić należy uwagę, iż w takiej sytuacji apelujący winni w istocie zarzucać naruszenie art. 217 § 3 k. p. c. Zwrócić jednak należy uwagę, iż podniesiony w apelacji zarzut naruszenia art. 233 § 1 k. p. c. ma w istocie szerszy charakter – obejmuje bowiem wszelkiego rodzaju wadliwości dotyczące oceny materiału dowodowego, w tym także kwestie związane z nieprzeprowadzeniem dowodu prawidłowo zaoferowanego przez zainteresowaną stronę. Zauważyć także należy, iż w apelacji podniesiono również zarzut naruszenia art. 187 § 2 k. p. c. – jakkolwiek przyporządkowanie wskazywanej wadliwości (nieprzeprowadzenia zaoferowanego dowodu) naruszeniu tego uregulowania nie wydaje się być prawidłowe, jednakże z uzasadnienia tego zarzutu wynika wprost, iż apelujący kwestionuje dopuszczalność wydania orzeczenia pomimo oddalenia zaoferowanych wniosków dowodowych. Tego rodzaju zarzut, jak już wskazano winien być uznany za trafny. Uwzględnienie zarzutu naruszenia prawa procesowego uczyniło bezprzedmiotowymi dalsze zarzuty – naruszenia prawa materialnego.

Sytuacja procesowa, w której Sąd Rejonowy z jednej strony całkowicie pomija zaoferowany przez postulującego materiał procesowy, z drugiej zaś oddala powództwo jako nieudowodnione, skutkować musi poglądem o nierozpoznaniu istoty sprawy, a tym samym do uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu – zgodnie z art. 386 § 4 k. p. c. z rozstrzygnięciem o kosztach zgodnie z art. 108 § 2 k. p. c. Ponownie rozpoznający sprawę Sąd Rejonowy rozpozna wnioski dowodowe zawarte w pozwie, sprecyzowane na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2017 r. Ponadto oceni skuteczność wniesienia pisma z dnia 7 kwietnia 2017 r., dokonując zarządzenia o zwrocie tego pisma lub rozpoznając zawarte w nim wnioski dowodowe. Dopiero po uzupełnieniu postępowania dowodowego w ten sposób możliwym będzie dokonanie istotnych w sprawie ustaleń faktycznych, w tym także co do obecności powodów na pokładzie samolotu podczas wskazywanego rejsu.

Z tych przyczyn orzeczono jak w sentencji.