Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 listopada 2018 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodnicząca:	SSO Joanna Staszewska
Protokolant:	sekr. sądowy Agnieszka Gromek

po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2018 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa R. S., A. S., M. S. i J. S.

przeciwko (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie

z dnia 27 kwietnia 2017 r., sygn. akt II C 2899/16

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od R. S., A. S., M. S. i J. S. na rzecz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwoty po 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu w instancji odwoławczej.

UZASADNIENIE

Sygnatura akt XXVII Ca 2163/17

Transkrypcja wygłoszonego uzasadnienia orzeczenia z dnia 7 listopada 2018 r.

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy oddalił powództwa R. S., A. S., M. S., J. S. przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. o zapłatę odszkodowania za opóźniony lot, dochodzonego na podstawie przepisów Rozporządzenia nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 lutego 2004 roku, ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów.
Sąd I instancji przyjął, że roszczenie powodów jest przedawnione, gdyż podzielił Sąd pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w Uchwale z 17 października 2017 roku sygn. III CZP 111/16, w którym Sąd Najwyższy uznał, że roszczenie tego rodzaju jak dochodzone przez powodów przedawnia się w terminie rocznym na podstawie art. 778 Kodeksu cywilnego.
Powodowie w apelacji od tego wyroku kwestionują nie tyle samą ocenę zasad dotyczących przedawnienia roszczeń dochodzonych na podstawie Rozporządzenia nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 lutego 2004 roku, ale podnoszą, że w rzeczywistości roszczenie powodów wywodzone było z Ustawy o usługach turystycznych. Opóźnienie lotu uważają za tego rodzaju naruszenie wykonania umowy o usługę turystyczną, które może skutkować dochodzeniem odszkodowania na podstawie art. 471 Kodeksu cywilnego. Gdyby to założenie przedstawione w apelacji uznać za trafne, należałoby przyjąć inny termin przedawnienia aniżeli ten, który został ustalony przez Sąd I instancji z powołaniem się na art. 778 i Uchwałę Sądu Najwyższego z 17 marca 2017 roku III CZP 111/16. Odnosząc się do apelacji należy wyjaśni, że w świetle treści żądania pozwu nie ma żadnych podstaw do przyjęcia, że podstawą dochodzonego roszczenia było nienależyte wykonanie umowy o usługi turystyczne. Treść pozwu jednoznacznie wskazuje na to co było podstawą żądania, gdyż powołano się w pozwie na art. 7 Rozporządzenia nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 lutego 2004 roku, powołano się na fakt opóźnienia lotu i pozwano przewoźnika lotniczego. Roszczenia dochodzone na podstawie Ustawy o usługach turystycznych kierowane są przeciwko organizatorowi turystyki, a więc biuru podróży którym w tym wypadku było biuro (...). Nic zatem nie świadczy o tym, aby w pierwszej instancji powód sformułował roszczenie jako dochodzone na podstawie Ustawy o usługach turystycznych w związku z nienależytym wykonaniem usługi turystycznej. Z tych wszystkich względów apelację należało oddalić na podstawie art. 385 Kodeksu cywilnego. A stosownie do art. 98 Kodeksu postępowania cywilnego zasądzić koszty procesu w instancji odwoławczej na rzecz strony pozwanej. Ponieważ każdy z powodów pierwotnie wniósł samodzielny pozew, a sprawy zostały połączone do wspólnego rozpoznania przez Sąd Rejonowy na podstawie art. 219 Kodeksu postępowania cywilnego, zasądzono koszty procesu równające się kosztom zastępstwa prawnego tak jak za cztery oddzielne sprawy.