Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lipca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:

SSO Waldemar Beczek

po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2016 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. O.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w W.

z dnia 18 lutego 2016 r., sygn. akt II C 2538/15

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od M. O. na rzecz (...) Sp. z o.o. w W. kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania w instancji odwoławczej.

SSO Waldemar Beczek

ZARZĄDZENIE

1.  a/a,

2.  odpis wyroku doręczyć pełnomocnikowi stron.

SSO Waldemar Beczek

Sygn. akt XXVII Ca 3006/16

UZASADNIENIE

M. O. pozwem z 17 marca 2015 r. wniosła o zasądzenie od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwoty 1684,80 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 3 września 2014 roku do dnia zapłaty, a także o zasądzenie od pozwanej na jej rzecz zwrotu kosztów procesu wskazując w uzasadnieniu, że dochodzona należność stanowi odszkodowanie za opóźniony o 6 godzin lot z K. do G. wyznaczony na 2 września 2014 r. Powódka podniosła, że pozwany nie udzielił odpowiedzi na wezwanie do zapłaty; innym pasażerom tego lotu odmówił wypłaty odszkodowania, uznając, iż do opóźnienia doszło z uwagi na złe warunki atmosferyczne.

Nakazem zapłaty z dnia 30 marca 2015 r. wydanym w sprawie sygn. II Nc 3046/15 Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. orzekł zgodnie z żądaniami pozwu.

Nakaz ten zaskarżył w całości sprzeciwem pozwany wnosząc o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu zarzucając, iż w sprawie zachodzi niedopuszczalność drogi sądowej. Podniósł także, że brak jest legitymacji biernej po stronie pozwanego, gdyż nie wykonywał on przedmiotowego lotu bowiem loty obsługiwane przez pozwaną oznaczone są trzyliterowym symbolem (...), a przedmiotowy lot oznaczony był symbolem (...). Pozwany podniósł również, że z art.6 rozporządzenia nr 261/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów nie wynika by w razie opóźnienia lotu pasażerowie byli uprawnieni do żądania odszkodowania pieniężnego. Pozwany wskazał, że w zakresie żądania odsetek, że winny być naliczane od dnia doręczenia odpisu pozwu. Przede wszystkim jednak pełnomocnik pozwanej podniósł, iż opóźnienie lotu związane było z nadzwyczajnymi okolicznościami jakimi były złe warunki pogodowe, a tym samym przewoźnik nie ponosi odpowiedzialności za opóźnienie.

Powódka 27 stycznia 2016 r. wniosła o wezwanie do udziału w sprawie po stronie pozwanej (...) a.s. w P., na podstawie art. 194 §1 k.p.c.

Na rozprawie w dniu 18 lutego 2016 roku pełnomocnik pozwanego zarzucił, iż żądanie powinno być oddalone, gdyż zostało określone w złotych polskich, gdy tymczasem rozporządzenie, na które powołuje się powódka przewiduje odszkodowanie w Euro.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. wyrokiem z 18 lutego 2016 r. wydanym w sprawie sygn. akt II C 2538/15 oddalił powództwo w całości i obciążył powódkę kosztami postępowania.

Powyższy wyrok zaskarżyła w całości powódka zarzucając mu naruszenie:

1)  polegające na nie zastosowaniu art. 328 § 2 k.p.c. poprzez nie wskazanie przez Sąd w treści uzasadnienia podstaw faktycznych rozstrzygnięcia oraz wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa, w zakresie, w jakim Sąd I instancji nie odniósł się merytorycznie do treści podnoszonych przez powoda zarzutów, wskazując na podstawę oddalenia powództwa nie właściwe określenie waluty dochodzonego od pozwanego świadczenia, podczas gdy wartość świadczenia została przeliczona wg obowiązującego kursu NBP,

2)  art. 505 ⁷ k.p.c. poprzez nieuwzględnienie wniosku o wezwanie do udziału w sprawie (...) a.s.

3)  polegające błędnym zastosowaniu art. 358 § 1 k.c. przez uznanie, iż to dłużnikowi przysługuje prawo wyboru waluty w której spełnione ma być świadczenie, podczas gdy z rozporządzenia WE 261/2004 wynika prawo wyboru waluty przez powoda,

4)  polegające na nie zastosowaniu art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) 261/2004, z którego wynika, że odszkodowanie określone w art. 7 ust. 1 jest wypłacane w gotówce albo, za pisemną zgodą pasażera, w bonach i/lub w formie innych usług. Z brzmienia tego przepisu wynika, że pasażer żądający odszkodowania powinien wskazać przewoźnikowi w jaki sposób oraz w jakiej formie ma nastąpić płatność,

5)  polegające na nie zastosowaniu art. 358 § 2 k.c. prowadząca w konsekwencji do pozbawienia wierzyciela prawa wyboru kursu, według którego określana jest wartość roszczenia w wypadku zwłoki dłużnika w spełnieniu świadczenia w wykonaniu zobowiązania, którego przedmiotem jest suma pieniężna wyrażona w walucie obcej, podczas gdy wierzyciel w razie zwłoki dłużnika ma prawo do wyboru kursu i takiego też wyboru wobec braku sprzeciwu dłużnika na określenie waluty w polskich złotych dokonał.

Wskazując na powyższe zarzuty powódka wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa w całości, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, oraz o zasądzenie kosztów postępowania za obie instancje.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Apelacja powódki nie zasługiwała na uwzględnienie.

Przede wszystkim Sąd Okręgowy stwierdza, że ustalenia faktyczne Sądu I instancji są prawidłowe i podziela je w całości oraz przyjmuje za własne, stwierdzając, że Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił zgromadzony materiał dowodowy i w konsekwencji trafnie przyjął brak po stronie pozwanego biernej legitymacji procesowej.

Sąd Okręgowy stwierdza, że Sąd I instancji nie dopuścił się naruszenia art. 328 § 2 k.p.c., bowiem uzasadnienie zaskarżonego wyroku zawiera wszystkie niezbędne elementy warunkujące dokonanie przez sąd odwoławczy kontroli instancyjnej tego orzeczenia. Sąd Rejonowy prawidłowo wskazał na jakich dowodach oparł swoje rozstrzygnięcie dokonując prawidłowych ustaleń faktycznych, a tym samym zarzut ten w ocenie Sądu II instancji jest nietrafiony.

Sąd II instancji stwierdza, że Sąd Rejonowy prawidłowo oddalił powództwo podnosząc, iż po stronie pozwanej brak było legitymacji biernej, gdyż materiał dowodowy jednoznacznie wskazywał, że przewoźnikiem była spółka (...) a.s. w P., a tym samym w stosunku do tego podmiotu należało kierować ewentualne żądania za opóźniony lot. Zauważyć należy, że Sąd I instancji trafnie wskazał, iż z przedłożonego przez powódkę potwierdzenia rezerwacji oraz wezwania do zapłaty wynikało, że lot z K. do G. był realizowany przez (...) a.s. w P., a tym samym brak było podstaw do uznania odpowiedzialności pozwanej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. stosownie do treści art. 5 ust. 1 lit c) Rozporządzenia (WE) 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 296/91 (Dz. UE 17.2.2004, zwane dalej Rozporządzeniem nr 261/2004) bowiem treść tego przepisu odnosi się do przewoźnika obsługującego lot, którym z pewnością nie był pozwany w przedmiotowej sprawie. Zatem Sąd I instancji zasadnie oddalił powództwo trafnie wskazując na brak legitymacji biernej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. stwierdzając, iż nie zostały spełnione przesłanki z art. 5 ust. 1 lit c) Rozporządzenia nr 261/2004. W tym miejscu należy podkreślić, że Sąd Rejonowy słusznie oddalił wniosek powódki o wezwanie do udziału w sprawie po stronie pozwanej (...) a.s. w P., na podstawie art. 194 §1 k.p.c. trafnie stwierdzając, iż zmiana strony pozwanej była niedopuszczalna z uwagi na treść art. 505 ⁴§ 1 k.p.c. Sąd Okręgowy stwierdza, iż zarzut wskazujący na naruszenie art. 505 ⁷ k.p.c. jest niezasadny, gdyż prawidłowo Sąd I instancji uznał, że brak jest podstaw do zmiany trybu postępowania z uproszczonego na tryb zwykły bowiem nie zaistniały podstawy do zmiany trybu postępowania, gdyż przedmiotowa sprawa nie jest szczególnie zawiła czy też wymagająca wiadomości specjalnych.

Na marginesie jedynie wskazać należy, że Sąd Okręgowy nie podziela stanowiska Sądu I instancji w zakresie oceny roszczenia w kontekście art. 358 § 1 k.c., stwierdzając, że zgodnie z celowościową wykładnią tego przepisu w stosunku do regulacji Rozporządzenia nr 261/2004 niezasadnym było przyjęcie przez Sąd I instancji, że w przedmiotowej sprawie wiąże sąd klauzula efektywnej waluty, a powód nie może domagać się wykonania zobowiązania w walucie polskiej. Sąd Okręgowy stwierdza więc, że szczegółowe odnoszenie się do zarzutów apelacji wskazanych w punkach 3-5 uzasadnienia jest zbędne, gdyż Sąd I instancji dokonując prawidłowej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i prawidłowych ustaleń faktycznych zasadnie oddalił powództwo z uwagi na brak legitymacji biernej pozwanego.

Mając powyższe na względzie, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację jako bezzasadną orzekając o kosztach postępowania na podstawie art. 98 § 1 i 3, art. 108 § 1 w związku z art. 391 § 1 k.p.c. oraz na podstawie § 2 pkt 3 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800).

SSO Waldemar Beczek