Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lutego 2024 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Protokolant:	Sędzia (del.) Anna Kucharska Stażysta Mikołaj Perz

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2024 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa M. S., P. S., W. S. (1) i A. S.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

z dnia 28 lipca 2023 roku, sygn. akt I C 94/23

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od powodów M. S. i P. S. na rzecz (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty po 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w instancji odwoławczej wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za czas od uprawomocnienia się niniejszego punktu wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt XXVII Ca 3215/23

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 9 stycznia 2023 r. powodowie M. S., P. S., A. S. oraz W. S. (2) żądali zasądzenia od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwot po 400 EURO wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 26 czerwca 2022 r. do dnia zapłaty. Powodowie zażądali ponadto zasądzenia kosztów procesu według norm przepisanych.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 lipca 2023 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie oddalił powództwo w całości i odstąpił od obciążania powodów kosztami procesu.

Od powyższego rozstrzygnięcia apelację wywiodła strona powodowa, zarzucając:

1)  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

a)  art. 5 ust. 3 w zw. z punktem 15 preambuły Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 poprzez jego nieprawidłową wykładnię, polegającą na przyjęciu, że samo wystąpienie decyzji kierownictwa lotów w stosunku do danego samolotu w każdym przypadku stanowi nadzwyczajną okoliczność uzasadniającą zwolnienie z odpowiedzialności odszkodowawczej, podczas gdy decyzje takie często są wtórne względem działań linii lotniczych;

1)  naruszenie przepisów postępowania, tj.:

a)  art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie przez Sąd granic swobodnej oceny dowodów polegające na wyprowadzeniu w oparciu o materiał dowodowy przedstawiony przez Pozwaną wniosku, że lot w rotacji (...) mający miejsce dzień wcześniej i mający wpływ na opóźnienie dalszych lotów w rotacji samolotu (...), w tym przedmiotowego lotu, został opóźniony z uwagi na ograniczenia przepustowości związane z wojną na Ukrainie, podczas gdy żaden dowód zebrany w sprawie nie wskazuje na tę okoliczność, a ponadto z materiału dowodowego Pozwanej można wysnuć wnioski, że Pozwana nie była gotowa do startu o godzinie podanej przez nią w planie lotu, co spowodowało utratę slotu i konieczność oczekiwania na wolną przestrzeń powietrzną;

b)  art. 233 § 1 k.p.c. poprzez sprzeczność istotnych ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd I instancji z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego polegającą na wyprowadzeniu w oparciu o materiał dowodowy przedstawiony przez Pozwaną wniosku, że loty w rotacji samolotu (...) zostały opóźnione z uwagi na wystąpienie restrykcji służb zarządzających ruchem lotniczym niezależnych od działań pozwanego przewoźnika lotniczego, podczas gdy z materiału dowodowego wynika, że to załoga lotów samolotu (...) samodzielnie opóźniała start każdego z lotów, co skutkowało utratą slotu (swojej kolejki na start) oraz koniecznością ponownego oczekiwania na zwolnienie się miejsca na drodze startowej i w przestrzeni powietrznej - co nie może uzasadniać zwolnienia z odpowiedzialności odszkodowawczej;

c)  art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie przez Sąd granic swobodnej oceny dowodów polegające na wyprowadzeniu w oparciu o materiał dowodowy przedstawiony przez Pozwaną wniosku, że spełniła ona ciążący na niej obowiązek podjęcia wszelkich racjonalnych środków i nie miała realnej możliwości uniknięcia opóźnienia, podczas gdy w przypadku racjonalnego zaplanowania siatki lotów (większych buforów czasowych pomiędzy lotami) w ogóle nie doszłoby do powstania opóźnienia w czasie przedmiotowego lotu.

W konsekwencji podniesionych zarzutów skarżący wniósł o: 1) zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów kwoty po 400 euro wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 26 czerwca 2022 r. do dnia zapłaty; 2) zasądzenie od pozwanego na rzecz każdego z powodów zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.

W odpowiedzi na apelację powodów pozwany wniósł o: 1) oddalenie apelacji w całości; 2) zasądzenie od powodów na rzecz pozwanego zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych .

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Tytułem wstępu Sąd Odwoławczy nadmienia, że niniejsza sprawa została rozpoznana według przepisów o postępowaniu uproszczonym, wobec czego nie przeprowadzono postępowania dowodowego, stosownie do treści art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. Jednocześnie Sąd II instancji ograniczył uzasadnienie wyroku do wyjaśnienia jego podstawy prawnej z przytoczeniem przepisów prawa, wskazując własne rozważania bez powielania uzasadnienia Sądu I instancji, które jest znane stronom i stanowi element akt sprawy.

Odnosząc się do treści wniesionej apelacji, zaznaczyć należy, że w ocenie Sądu Odwoławczego żaden z podniesionych przez skarżących zarzutów nie mógł odnieść zamierzonego skutku procesowego w toku postępowania odwoławczego. Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego przemawia za oddaleniem powództwa w realiach niniejszej sprawy. W tym zakresie Sąd II instancji aprobuje rozważania prawne zaprezentowane w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, które stanowią podstawę wydanego przez Sąd orzekający rozstrzygnięcia.

Z akt niniejszej sprawy wprost wynika bowiem, że opóźnienie lotu spowodowane było utratą slotów i koniecznością oczekiwania na ich przyznanie przez organ zewnętrzny .

W tym miejscu należy zaznaczyć, że sloty lotniskowe zapewniają linii lotniczej prawo do korzystania z lotnisk lecz w określonych godzinach, przy czym (...)podobnie jak i inne linie lotnicze zobligowane są do szczegółowego przestrzegania slotów przyznawanych przez organ zewnętrzny, celem zapewnienia bezpieczeństwa pasażerom i obsłudze samolotu. W konsekwencji nie sposób zgodzić się z zarzutami podniesionymi przez skarżących, albowiem nie ulega wątpliwości Sądu, że ruch lotniczy na całym świecie koordynowany jest przez podmioty zewnętrzne, oznacza to zatem, że przewoźnik bezwzględnie musi dostosowywać się do poleceń organów nadrzędnych, szczególnie w przypadku niewydania zgody na start samolotu. Tym samym utratę slotów przez przewoźnika w realiach rozpoznawanej sprawy należy uznać za niezależną od pozwanego. Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przedmiotowy lot od początku nie mógł odbyć się zgodnie z planem, z uwagi na opóźnienia pozostałych zaplanowanych tego dnia lotów (...) Nielogicznym jest również wymaganie od przewoźnika, aby dysponował na lotnisku kilkoma zastępczymi samolotami, szczególnie, że w czasie planowanego lotu, samolot nie otrzymałby slotu z uwagi na brak dostępnej przestrzeni powietrznej, w której mógłby się znaleźć.

Wobec powyższego, za szczególnie chybiony należy uznać zarzut dotyczący naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. Wskazać bowiem należy, że zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą sądów, dla skuteczności zarzutu naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. nie wystarcza stwierdzenie o wadliwości dokonanych ustaleń faktycznych, odwołujące się do stanu faktycznego, który w przekonaniu skarżącego odpowiada rzeczywistości. Konieczne jest wykazanie, przy jednoczesnym posłużeniu się argumentami wyłącznie jurydycznymi, że określone w art. 233 § 1 k.p.c. kryteria oceny wiarygodności i mocy dowodów zostały naruszone, co miało wpływ na wynik sprawy, czego zdaniem Sądu apelujący nie dokonał. W tym zakresie dowodu nie mogą stanowić bowiem wyłącznie twierdzenia oraz wnioski powoda wysnute na podstawie własnej oceny materiału dowodowego i interpretacji przepisów prawa.

Na uwzględnienie Sądu Odwoławczego nie zasługują również zarzut dotyczący naruszenia art. 5 ust. 3 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 PE i Rady z dnia 11 lutego 2004 r., albowiem w toku postępowania przewoźnik niewątpliwie wykazał, że w niniejszej sprawie zaistniały niezależnie od niego nadzwyczajne okoliczności, które spowodowały opóźnienie lotu, a których nie można było uniknąć.

Biorąc zatem pod uwagę całokształt okoliczności w sprawie, Sąd Odwoławczy doszedł do przekonania, że twierdzenia i zarzuty skarżących zawarte w złożonym środku odwoławczym sprowadzają się wyłącznie do polemiki z rozstrzygnięciem Sądu Rejonowego i nie uzasadniają korekty zaskarżonego wyroku. W konsekwencji apelacja strony powodowej podlegała oddaleniu jak w pkt 1 sentencji wyroku, stosownie do treści art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego, Sąd orzekł natomiast jak w pkt 2 na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, w tym koszty zastępstwa procesowego. Wysokość przyznanych kosztów zastępstwa procesowego od każdego z pełnoletnich powodów (przedstawicieli ustawowych małoletnich powodów) ustalono na kwotę 450 zł na podstawie art. 105 § 1 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 3 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.