Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny – Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:

SSO Małgorzata Szymkiewicz – Trelka

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2017 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa K. C.

przeciwko (...) a.s. z siedzibą w P. (C.)

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie

z dnia 7 czerwca 2016 r., sygn. akt II C 3899/15

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od K. C. na rzecz (...) a.s. z siedzibą w P. kwotę 180,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania w instancji odwoławczej.

Sygn. akt XXVII Ca 4090/16

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 30 marca 2015 r. powódka K. C. wniosła o zasądzenie od pozwanej (...) a.s. z siedzibą w P. kwoty 1.046,85 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

W odpowiedzi na pozew z dnia 17 listopada 2015 r. pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zwrot kosztów procesu według norm przepisanych.

W toku postępowania strony podtrzymały stanowisko.

Wyrokiem z dnia 7 czerwca 2016 r. Sąd Rejonowy oddalił powództwo, zasądzając od K. C. na rzecz (...) a.s. z siedzibą w P. kwotę 197 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Apelację od powyższego wyroku wniosła powódka, zaskarżając ten wyrok w całości, zarzucając mu:

1.  Naruszenie przepisów prawa procesowego polegające na błędnej wykładni art. 3 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. oraz art. 6 k.c., poprzez błędną kwalifikację dołączonego dowodu, gdyż dowód na odbycie lotu przez powódkę został przedstawiony w postaci kopii umowy z biurem podróży, a co za tym idzie udowodniona została legitymacja czynna.

2.  Naruszenie przepisów prawa materialnego polegające na błędnej wykładni art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) 261/2004 poprzez przyjęcie, iż do wykazania legitymacji czynnej niezbędne jest wykazanie potwierdzonej rezerwacji na lot oraz dowodu na fakt odbycia odprawy.

Wskazując na powyższe zarzuty powódka wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku w całości poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwoty 1.046,85 zł wraz z odsetkami od dnia 24 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych za obie instancje, względnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania wraz z rozstrzygnięciem o kosztach postępowania odwoławczego, w tym kosztach zastępstwa prawnego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację powódki, pozwany wniósł o jej oddalenie oraz o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania odwoławczego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy w pełni podziela ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy oraz dokonaną na ich podstawie ocenę prawną i na podstawie art. 382 k.p.c. przyjmuje za własne, nie znajdując podstaw do uwzględnienia postawionych w apelacji zarzutów.

Należy podkreślić, że stosownie do treści art. 232 k.p.c., strony postępowania cywilnego są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na powódce spoczywał zatem ciężar dowodu nie tylko zasadności swojego roszczenia i jego wysokości, ale w pierwszej kolejności spełnienia przesłanek określonych w przepisach prawa do wystąpienia z przedmiotowym roszczeniem.

Stosownie bowiem do treści art. 3 ust. 2a rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 lutego 2004 r., przepisy przedmiotowego rozporządzenia znajdują zastosowanie do pasażerów posiadających potwierdzoną rezerwację na dany lot oraz, z wyjątkiem przypadku odwołania, stawią się na odprawę pasażerów.

Wynika z tego, iż powódka, aby udowodnić swoje roszczenie odszkodowawcze na podstawie ww. rozporządzenia oprócz przedstawienia potwierdzonej rezerwacji na dany lot musi również wykazać, że stawiła się na odprawę pasażerów zgodnie z wymogami i w czasie określonym uprzednio przez przewoźnika lotniczego, organizatora wycieczek lub autoryzowane biura podróży.

Dowody w postaci załączonej do pozwu kopii umowy z biurem podróży pozwalają jedynie na ustalenie, że powódka posiadała rezerwację/bilet w rozumieniu art. 2f rozporządzenia (WE) 261/2004. Nie sposób jednak na ich podstawie ustalić czy rzeczywiście stawiła się na odprawie w wyznaczonym dniu i o oznaczonej godzinie.

Nie ulega wątpliwości, że wystarczającym dowodem byłaby karta pokładowa, na co wskazywał Sąd Rejonowy, ale również dowodem takim mógłby być dowód w postaci zeznań świadków - osób, które również odbyły ten lot, czy dowód z przesłuchania samych powodów w charakterze stron. Takie dowody, mimo zakwestionowania zasadności roszczenia przez pozwanego przez niewykazanie faktu stawienia się odprawę i udowodnienia tego faktu przez stronę powodową, nie zostały zgłoszone. Nieobecność pełnomocnika powódki na rozprawie skutkowała brakiem podjęcia polemiki z twierdzeniami strony pozwanej.

Dlatego, w ocenie Sądu Okręgowego zarzuty apelacji w postaci naruszenia art. 3 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. oraz art. 6 k.c. i art. 3 ust. 2 lit. a Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uznać należało za nieuzasadnione.

Z tych wszystkich względów, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.

W przedmiocie kosztów postępowania orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy określoną w art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Koszty te obejmowały wyłączenie wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego, którego wysokość ustalono na podstawie § 2 pkt 2 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (360 zł x 50% zł).