Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V Ca 1280/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Warszawie z 2012-07-20

Tytuł:
Sąd Okręgowy w Warszawie z 2012-07-20
Data orzeczenia:
20 lipca 2012
Data publikacji:
9 lipca 2014
Data uprawomocnienia:
20 lipca 2012
Sygnatura:
V Ca 1280/12
Sąd:
Sąd Okręgowy w Warszawie
Wydział:
V Wydział Cywilny Odwoławczy
Przewodniczący:
Bożena Miśkowiec
Sędziowie:
Maksymilian Wesołowski
Protokolant:
sekr. sąd. Agnieszka Godziebiewska
Hasła tematyczne:
Dobra Osobiste ,  Odszkodowanie ,  Zeznania Świadków ,  Zadośćuczynienie
Podstawa prawna:
art. 884 k.c. w zw. z art. 24 § 1 k.c.
Teza:
„ … skoro w niniejszym procesie powód dochodził od pozwanego odszkodowania i zadośćuczynienia na tle norm prawnych dotyczących ochrony dóbr osobistych, to dla zaspokojenia jego roszczeń koniecznym było ustalenie, że miało miejsce naruszenie określonego dobra osobistego powoda przez zawinione (a więc wyczerpujące znamiona czynu niedozwolonego) działanie pozwanego, które wywołało określoną krzywdę oraz skutkowało powstaniem określonej szkody majątkowej u powoda (art. 24 § 1 zd.3 kc w zw. z art. 448 kc i art. 24 § 2 kc w zw. z art. 415 i 361-363 kc).”; „Nie można nie zgodzić się z pozwanym, który wskazuje, że samo złożenie zeznań w danym postępowaniu, które zostały następnie ocenione jako nieprawdziwe czy niewiarygodne nie powoduje, że są one złożone fałszywie, a do takiej kwalifikacji konieczne jest udowodnienie świadomości nieprawdziwości i winy składającego zeznania. „; „Złożenie doniesienia do organów ścigania jest działaniem w ramach obowiązującego porządku prawnego i nie może być uznane za przekraczające jego granice, gdyż – jak wskazano wyżej – brak jest w tej sprawie podstaw do przyjęcia, że składając zawiadomienie o wykroczeniu popełnionym przez powoda pozwany działał ze złym zamiarem i świadomością nieprawdziwości tego zawiadomienia, a co więcej - by kierował się celem zaszkodzenia powodowi i jego dobrom osobistym lub godził się na taką ewentualność. Ponieważ przesłanka bezprawności działania warunkuje możliwość uzyskania ochrony dóbr osobistych, odrzucenie koncepcji istnienia tej przesłanki samo w sobie powoduje konieczność stwierdzenia bezzasadności całości żądania pozwu rozpatrywanego w tej sprawie.”
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Dżuła
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Bożena Miśkowiec,  Maksymilian Wesołowski
Data wytworzenia informacji: