Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XII K 203/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

J. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn popełniony przez oskarżonego wypełnia znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. Przepis ten określa odpowiedzialność za oszustwo, którego istotą jest doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd albo wyzyskanie błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranej czynności poprzez posłużenie się fałszem lub czynnikiem sprawczym, który doprowadzić ma do podjęcia niekorzystnej decyzji majątkowej. Przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. stanowi przestępstwo umyślne, kierunkowe. Charakterystyczny dla przestępstwa oszustwa zamiar bezpośredni obejmować powinien zarówno cel jak i sposób działania sprawcy, który musi mieć świadomość możliwości uzyskania korzyści majątkowej w wyniku swojego zachowania. Sprawca musi chcieć uzyskać daną korzyść i musi w tym celu użyć określonego sposobu działania. Zgodnie z poglądem utrwalonym w orzecznictwie ustawowe znamię niekorzystnego rozporządzenia mieniem zostaje spełnione wówczas, gdy sprawca działając w sposób opisany w art. 286 § 1 k.k. doprowadza inną osobę do takiego rozporządzenia mieniem, które jest niekorzystne z punktu widzenia jej interesów.

W ocenie Sądu oskarżony zrealizował również znamiona przestępstwa opisanego w art. 270 § 1 k.k., który penalizuje użycie jako autentycznego dokumentu uprzednio podrobionego.

W przedmiotowej sprawie, zebrany materiał dowodowy, w szczególności w postaci dokumentacji dotyczącej (...), dokumentacji nadesłanej przez (...) Bank (...) S.A. oraz opinii biegłych z zakresu księgowości, nie pozostawia wątpliwości co do tego, że oskarżony swym zachowaniem, działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem członków zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej (...), w ten sposób, że działając jako (...) Sp. z o. o. w P., zajmującej się świadczeniem usług z zakresu administrowania na rzecz wspólnoty, doprowadził do przedłożenia wspólnocie dokumentacji (na podstawie których pokrzywdzona wspólnota mieszkaniowa akceptowała dokonywanie przelewów określonych kwot), w której poświadczył nieprawdę co do faktycznego odbiorcy przelewów, w sytuacji, gdy zaakceptowane przez wspólnotę mieszkaniową przelewy w rzeczywistości wpływały na rachunek bankowy należący do oskarżonego. Nadto, działając w celu bezprawnego wyprowadzenia środków pieniężnych z rachunków bankowych należących do wspólnoty mieszkaniowej, oskarżony fałszował wyciągi bankowe, zatajając fakt, dokonanych uprzednio płatności przez pokrzywdzoną wspólnotę mieszkaniową.

Przypisany oskarżonemu czyn dotyczył mienia, którego wartość przekracza 200 tysięcy złotych, zatem stanowi mienie znacznej wartości. W związku z tym, uznać należało, że czyn ten wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 294 k.k.

Z uwagi na fakt, że oskarżony swym działaniem wyczerpał znamiona dwóch przestępstw i naruszył normy zawarte w dwóch przepisach ustawy, koniecznym było zakwalifikowanie jego działania w ramach art. 11 § 2 k.k. Nadto, mając na uwadze, że działanie oskarżonego było podjęte w krótkich odstępach czasu, w realizacji z góry powziętego zamiaru, Sąd uznał, że oskarżony działał w ramach przestępstwa ciągłego.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. G.

Sąd zaakceptował zaproponowaną przez oskarżonego i zaakceptowaną przez oskarżyciela karę 1 roku pozbawienia wolności, której wykonanie Sąd na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 k.k. warunkowo zawiesił, oznaczając okres próby na 3 lata.

W związku z tym, że oskarżony dopuścił się przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, Sąd nałożył na oskarżonego na podstawie art. 33 k.k. karę grzywny. Sąd w tym zakresie zaakceptował zaproponowaną przez oskarżonego i zaakceptowaną przez Prokuratora wysokość kary grzywny w wymiarze 400 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 złotych. W ocenie Sądu, orzeczona kara grzywny spełni swoje cele w zakresie prewencji generalnej i indywidualnej, odpowiadając stopniowi społecznej szkodliwości czynu oskarżonego i stopnia jego winy.

Sąd uznał, że wymierzenie kary grzywny na podstawie art. 71 § 1 k.k. może mieć miejsce jedynie, gdy jej orzeczenie na innej podstawie nie jest możliwe.

Celem zaspokojenia interesów pokrzywdzonych, Sąd na podstawie art. 72 § 2 k.k. nałożył na oskarżonego obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez wpłacenie na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej (...) kwoty 11906,79 złotych w terminie 2 miesięcy od dnia uprawomocnienia się wyroku, a nadto, na podstawie art. 72 § 1 pkt 2 k.k. zobowiązał oskarżonego do pisemnego przeproszenia pokrzywdzonego w terminie 14 dni od uprawomocnienia się wyroku.

Dodatkowo, Sąd na podstawie art. 39 pkt 2 k.k., art. 41 § 1 k.k. i art. 43 § 1 k.k. orzekł wobec J. G. zakaz zajmowania stanowisk związanych z odpowiedzialnością materialną na okres jednego roku.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 oraz art. 3 ust 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego kwotę 1780 złotych, tytułem opłaty oraz na podstawie art. 618 § 1 pkt 1 i 10 k.p.k. i Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym, kwotę 3128,26 złotych, z tytułu uzasadnionych wydatków Skarbu Państwa, na które składały się koszty postępowania przygotowawczego, doręczenie wezwań, karta karna.

1.1Podpis

Sędzia SO Beata Najjar